AKŞAM RÜZGARI

Bir akşam rüzgarı daha esiyor, sensizliği haykırırcasına yüzüme doğru..
Sanki senden bir haber veriyor, sorsam söyleyecek adını..
Üşüyor ellerim, üşüyor bedenim, üşüyor en çok da sensizken yüreğim..
Yine sensiz bir gecenin hapsindeyim..
Ellerim hasret ne zamandır ellerine ve yüreğim tutsaktır yüreğine,
Bekle diyorsan beklerim seni ölünceye,
Yeter ki bir gün döneceğim de…
Gözlerim bir serap görür bazen seni gördüğüne dair,
Arkasından yaşlar süzülür yanaklarımı ıslatır.
Sensizlik her haliyle canımı acıtır,
Ama en çok da bu rüzgarlı akşamlarda başkadır anlamı.
Çünkü ben seni böyle bir gecede kaybettim;
Hiç aklımda bile yokken, ellerimin arasından kayıp gittin.
Tutamadım seni, gitme kal bile diyemedim,
Bir akşam rüzgarına karışıp beni terkettin..
Gidiş o gidiş sevdiğim, var mıdır dönüşün bilmem,
Kader ayırdıysa bizi bizden, ne gelir elden.
Belli mi olur belki de dönersin yine bir rüzgar eşliğinde sevildiğin yüreğe,
O zamana kadar bende bekleyeceğim gelmeni, her rüzgarın esişinde…

MEHPARE ÖĞÜT
KASIM 2006