HÜZÜNDEN SONRA YAŞAMAK SENİ…

Başımı yaslamak için bir omuz aradığımda,
Ve her sabah çayımın yanına yaptığım katıkta,
Güneşe her baktığımda gözlerim kamaştığında,
Hayat ne kadar sessiz ve sensiz diye düşünüyorum da,
Nasıl da dayanmışım bunca zaman diyorum bir başıma…

Bilmezdim, bilemezdim ayrılıkların bu kadar yıkıcı olacabileceğini,
Düşünemezdim bir an olsun senden ayrı kalabilmeyi,
Ve bazen insanın düşünmediklerinin kendi başına gelebileceğini,
İnan bilemezdim bir gün gelip de ayrı düşeceğimizi.

Her yol başka bir kapıya, başka bir sevdaya çıkar diye düşünürdüm hep,
Senin olmadığın başka biri, başka bir yürek,
Onu da severim nasıl olsa derdim hep kendi kendime,
Ama olmadığını öğrendim bunca zaman sonra, senin hüznünle birlikte…

Mehpare öğüt
Mart 2008