ÇEKİNGENLERE…

Bazen bir yabancıyla karşılaştığımzda fazlasıyla çekingen ve uzak olabiliriz. Bu tepki mantıklı değil. Aslında başka insanlarla ilişkiye girmekten korkmak için hiçbir neden yok. Sadece aynı özlemler, aynı ihtiyaçlarla bizim gibi insanlar olduklarını fark etmemiz lazım, o zaman buzları eritip iletişim kurmak kolaylaşır.

Biriyle ilk karşılaşmamda, kendime karşımdakinin her şeyden önce benim gibi mutlu olup acı çekmek istemeyen bir insan olduğunu söylüyorum. Yaş, cüsse, deri rengi ve sosyal rütbesi hiç önemli değil gerçekten; özünde aramızda hiçbir fark yok. Bu yolla, o insana sanki ailemden biriymiş gibi açılabilirim ve bütün çekingenlik kaybolur.

Çekingenlik çoğunlukla kendine güven eksikliğinden ve formalitelere, geleneklere çok fazla bağlılıktan kaynaklanır. Başkalarına takdim etmek istediğimiz görüntünün tutsaklarıyız. Bu durumda davranışımız ok yapaylaşır. Doğal eğilimlerimiz bazen oldukça güçlü bir şekilde bize bunu hatırlatmaz mı?

Çekingenlik bir kendini koruma biçimi ve çok sıkılgan olduğumuzun belirtisi de olabilir. Ama çelişkili bir biçimde , ne kadar kendimizi korumaya uğraşırsak, o kadar kendimize güvenimizi kaybeder ve utangaçlaşırız. Diğer taraftan başkalarına açıldıkça, sevgi ve şefkat gösterdikçe, kendimizle ilgili daha az saplantıl ve daha fazla güvenli oluruz.

DALAI LAMA