SIR...

İnsanlardan uzaklaşmamızın en önemli nedenlerinden biri, onların yanında özel şeyler hissedemeyişimiz… Dolayısıyla onların yanındayken, kendimizi de bir türlü özel hissedemeyişimiz… Samimi, yakın bir ilişkinin olmazsa olmazlarından biri de onay… Çünkü her birimizin, gerçek benimize ek olarak, cömertlik, nezaket, duygusallık ya da zarafet gibi, belki de aslında sahip ol(a)madığımız, ama tüm yüreğimizle sahip olmak istediğimiz, olmak için didindiğimiz niteliklerle donattığımız ideal bir benimiz daha vardır. Ve her ne kadar bunu belli etmesek ve hatta gizlesek de, aslında her birimiz, değer verdiğimiz insanların bu ben imajını, gerçeğin ta kendisi olarak kabul etmelerini ve ona saygı göstererek bu imajı korumamızda ve sürdürmemizde bize yardımcı olmalarını isteriz. * Kim bilir, belki de uzun süren ilişkilerin bu başarısının nedenlerinden biri de budur… Tarafların karşılıklı birbirlerinin idealize kişiliklerine özen göstermeleri, onu beslemeleri ve olur olmaz gerekçelerle, olur olmaz zamanlarda çıplak gerçeği ortaya koymaktan kaçınarak, o ideal benliğin diri kalmasına yardımcı olmalarıdır… Bu artık, birbirine yürekten ve ruhtan bağlı iki kişi arasında, karşılıklı olarak paylaşılan ve asla dile getirilmeyen, sözcüklere dökülmeyen bir sır’dır belki de. Ve belki de bu sırrı, her ikisi de biliyorlar, koruyorlar; ama asla dile getirmiyorlardır…

Alıntı