Yalnızlık Vardı Erkeklerın İçinde. Dumanın Ardından “Kadınlar Yalnız Değil. Kadınlar Yalnız Olamaz. İçtiğinde Bile,” Dedim. Duman Parçalandı. Yalnızlık Vardı Erkeklerin İçinde. Kadın, Dumanların Arasından Sıyrılıyor, Süzülüyordu. Işıklar Karadı Sonra.
Ayrılacağız Nasıl Olsa Buluşmak Boş
Kadın, Dumanları, Akışıklıklarıyla Yırtan Kuşlara Dikmişti Gözlerini. Kuşlar Ortada Dönüyordu. Sonra Bir Kadının Kolları Karanlığın İçinden Geçti, Onlara Katıldı, Kuşlar Bu Kollara Uydu, Kuşlar Yalnız Değildi. Kadının Kollarında Yaşıyorlardı Hep Birlikte. Yalnız Olan Erkeklerdi. Kadın Yanlarındaydı, Yalnız Olamazdı.
Yarın Ayrılacak Olan O Değil Benim
İspanyollar Dönüyordu Ortada.
Kabına Sığmayan Kıvranışlar İçindeler Kurtulmak İstemiş Gibi Kutulmanın
Boş Olduğunu Akıllarına Bile Getirmeden
Erkekler Kuşlardan Daha Kuş, Ayaklarının Yerden Kesileceği Anı Bekliyorlardı.
Kadınlarsa Yayılıyor Yerde Dağılıyorlar Dönmeler İçinde
Topunun Topukları Sağır Ediciydi. Erkekler Basşlarını Gene Önlerine Eğdiler.
İkimizin De Üzerinde Ayrılık Asılı İspanyollar Dönedursun Neden Onlara
Bakmaktan İçmekten Gözümüzü Örtünün Ak Üstüne Ak Nakışlarına Dikmekten
Daha İyi Bir Şey Yapamıyoruz.
İspanyollar Yay Büklümleri Şçşnde Toprağa Bütün Ağırlıklarıyla Bastılar.
Uçmaktan Bu Gecelik De Vazgeçtiler
Erkekler Kadını Unutmuştu Bir Ara. Birden Hatırladılar. Ağır Ağır İçiyordu.
Herhangi Bir Gece Onun İçin İçer De Bakar Da. Bakıyordu, Ortaya Gelen Barlini’ye. Baktık. On Parmağında Sekiz Çubuk, Çubukları Dengede Tutuyor, Tabaklara İsteğince Can Veriyordu. Tabaklar, Çubuklar, Makaralar, Sepetler, Şapkalar, Havaya Uçtu, Döndü, Fırıldadı, Kondu; Eline, Alnına, Burnuna, Kıçına. Herkes Ona Bakıyordu. O, Tabaklarına Dikmişti Gözünü. Onlara Karşı; Yalnızlığın Örten Dalgası İçinde. Işık Çevresinde Dalgalanırken Bile. “Çocukluğunda Anasından Dayak Yemiştir,” Dedim. “Okula Gitmemiştir Bu İşleri Kavramağa Çalıştığı Günlerde. Anasını Ağlatmıştır Belki. Dövünmüştür Arkasından Kadın, Oğlum Serseri Oldu Diye.” Duman Çekilmiyordu Sözlerimin Üstünden. Sustum O Zaman.
Üçümüz De İçiyoruz Boş Lakırdılara Gülmekten Kaçınmak Olsa Gerek
Güldü Karşımda, Ağzının Yalnız Bir Köşesiyle. Konuşmamak En İyisi.
Yalnızlığı Oyalamak Yakışık Kalmaz Ama Yarını Düşünmeli Yüz Adım Ötede
Bir Yerde Ayrılacağız Yarın Yarın Da Değil Bugün Onsekiz Saat Sonra Yatıp
Uyumak Bu On Sekiz Saati Böler De Uzatır Da
İrkildik.
İşte Bundan Fazlasını Hiçbir Zaman Göremeyeceğim Üçü De Zenci Kırması
Böyle Bebopu Anlarım Bir Gövde Bundan Fazlasını Yapamaz Uçuyor Bunlar
Kadın Bodur Erkekler Sırım Gibi Konmadan Uçuyorlar Uçtular
Kadın Doygun Bir Küskünlük İçindeydi. Adamlar Gene Üzünç Çalıyorlardı Çalgılarında. Ortada Dönenler Vardı.
Biz Yalnızız Bu Kedi De Kucağıma Çıktı Sapsarı Tüyleri Dökülüyor Bahar
Geldi Mırıltısından Boğulacak Bu Yabancı Yerde Bile Yalnız Değil
Kucağımda
Trenler Artık Uzaktan Değil Yakından Ötüyordu. Çanın Sesi Duvarın Arkasında. Paralar Alındı Paralar Verildi. Otomobil Karanlıktı.
Açık Pencerelerinden Baharla Birlikte Ölümü Görüyorum Bu Ölüm Aylarında
Bu Yıl Da Öleceğiz Yarını O Düşünmüyor Sarhoş Belki Ben De Çok İçtim Önce
Evde İçtik Sonra Orada Yarını Ben Düşünüyorum
Öleceğimizi Bilmeliydik. Bileti Üç Saat Önce Aldım. Durmadan Ölümler İçinde Ufalanır Dururdum, Öyle Kaldım. Her Ölümden Sonra Daha Yoksul, Her Ölümü Daha Doğumunda Hazırlayarak, Sürükleme İçinde, Sürüklendiğimi Bile Bile, Ölümü En Kısa Gönenç İçinde Bile Beklemek. Dost, Ölümdedir. Bileti Birkaç Saat Önce Aldım. Ama Dünden Beri, Aldığımı Söylüyordum. Ölüm Gerek Bana. Varsınlar Evlensinler. Ölümü Ararım Ben. Ayrılık Öncesi Aksar Her Zaman. Boş Boş Bakılır Dolu Gözlerin İçine. Sırıtılır, El Sıkışılır, Sigara İçilir. Üst Üste. Aynı Şeyi Yapar Dururuz, Aynı Hareketi, Aynıyı Yenilemektir Elimizden Gelen. İki Saat Önce Yabancılar Karıştı Aramıza, Tren Kalkıncaya Değin Ayrılmadılar. Onlar Ayrılmadı, Onlar Kaldı Ben Gittim. Yabancıların Yanında Büsbütün Yabancılaştık. Sırıtıldı, El Sıkışıldı, Sigara İçildi. Tiksindim. Ayrılmadık, Ayrıldılar. Hepsi Sevinç İçindeydi. Kimse Kimseyi Kıskanmıyordu. Ben Kıskandım.
Bahar Havasında Vagonların Penceresi Açılır. İçeriye Ölüm Esiyor. Yenisi, Yenilecek Olanı. Baharın Mavisinde Ölmeliyim.
Bilge Karasu
1954
Kayıtlar
