İÇİMDEN BİR SES DİYOR Kİ;

"Mutsuzluğunu hissettiğimde,

Seni mutsuz eden her şeyi terketmen için,

Kendini çıkmaz sokakların arasında bulduğunda,

Yolunu bulman için,

...

“Beni kimse sevmez, kimse istemez” diye düşündüğünde

Sevildiğini ve istendiğini bilmen için,

Gözlerin, acılardan dolup dolup boşaldığında,

Gözyaşlarını silip “tüm bunlar geçici” demek için,

Hayatın ne kadar çile dolu olduğunu,

Hiçbir şeyin çekilir gibi olmadığını düşündüğünde,

Sana “bu dünyada her şeyden değerli” olduğunu hatırlatmak için,

Umutsuzluğa kapıldığında,

Kendini işe yaramaz, hiçbir şeyi beceremeyen, biri olarak gördüğünde,

Aslında neler başardığını, neler yaptığını göstermek için,

Yalnızlığına tükenircesine üzüldüğünde,

Sana hiçbir zaman yalnız olmadığını söylemek için,

Ve kaybolduğun tüm derin duygularından,

Seni çekip çıkartmak ve

Sana verilmiş olan “yaşam hakkını”

En güzel şekilde değerlendirmen için,

Kalbine, sessizce dokunuyorum.

Ben’i gözlerinle değil,

Kalbinle ara..

Çünkü Ben Senin gözlerinin göremediği,

Kalbinin hissettiği acıların ötesindeyim.

Acılarına gitmeleri için izin verdiğin zaman göreceksin...

Ben hep ordaydım."

Eternal SİLENCE