BENİM OL, BENİMLE OL…

Ne kaldı senden geriye, karanlık gecelerin hükmetmesinden başka,
Gidişin vermeye devam ederken en ağır cezaları bana,
Kalbin bir dur diyecek mi bu ayrılığa yoksa,
Yoksa sen cehennem ateşi olup da, devam mı edeceksin beni yakmaya…

Bir bahar telaşı içinde geliversen ve dindirsen ızdırabımı ,
Koklasak yeryüzüne yayılan o mis gibi çiçek kokularını,
Öldürmesek içimizdeki umutları, aşkı ve sevdayı,
Sen tutsak, ben tutsak olsak da bu aşk için, ayrılmasak bir daha…

Gözlerin mi kör oldu yoksa işitmez mi kulakların sesimi,
Bak hala seni sevdiğimi söylüyorum anla gerisini,
Vazgeçtim bu hayattan, vazgeçtim sensiz yaşamaktan,
Daha ne bekliyorsun işte, dönsene geri…

Kaderse kader diyelim şükredelim bizi karşılaştıran Allah’a,
Dualarımız karışsın aşkla, yoğrulsun pişmanlıkla.
Unutalım bugünden tezi yok birbirimize yaptıklarımızı da,
Yeter ki ayrılmayalım bir daha…

Sen gül ağacının yaprağı ol, ben sana dokunayım incitmeden,
Ben güneşin olayım doğayım yüreğinde yeniden,
Evim ol, sevgilim ol, aşkım ol,
Ama her şeyden ötede benim ol, benimle ol…

Mehpare ÖĞÜT
05 NİSAN 08