HAYATTAN NE ÖĞRENDİM ?



Sonsuz bir karanligin içinden dogdum. Isigi gördüm, korktum. Agladim.
Zamanla isikta yasamayi ögrendim.Karanligi gördüm, korktum.Gün geldi sonsuz karanliga ugurladim sevdiklerimi. ..Agladim.

* * *Yasamayi ögrendim.Dogumun, hayatin bitmeye basladigi an oldugunu;aradaki bölümün, ölümden çalinan zamanlar oldugunu ögrendim.
* * *Zamani ögrendim.Yaristim onunla...Zamanla yarisilmayacagini, zamanla barisilacagini, zamanla ögrendim...
* * *Insani ögrendim.Sonra insanlarin içinde iyiler ve kötüler oldugunu...Sonra da her insanin içinde iyilik ve kötülük bulundugunu ögrendim.
* * *Sevmeyi ögrendim.Sonra güvenmeyi...Sonra da güvenin sevgiden daha kalici oldugunu,sevginin güvenin saglam zemini üzerine kuruldugunu ögrendim.
* * *Insan tenini ögrendim.Sonra tenin altnda bir ruh bulundugunu. ..Sonra da ruhun aslinda tenin üstünde oldugunu ögrendim.
* * *Evreni ögrendim.Sonra evreni aydinlatmanin yollarini ögrendim.Sonunda evreni aydinlatabilmek için önce çevreni aydinlatabilmek gerektigini ögrendim.
* * *Ekmegi ögrendim.Sonra baris için ekmegin bolca üretilmesi gerektigini. ..Sonra da ekmegi hakça ülesmenin,bolca üretmek kadar önemli oldugunu ögrendim.
* * *Okumayi ögrendim.Kendime yaziyi ögrettim sonra...Ve bir süre sonra yazi, kendimi ögretti bana...
* * *Gitmeyi ögrendim.Sonra dayanamayip dönmeyi...Daha da sonra kendime ragmen gitmeyi...
* * *Dünyaya tek basina meydan okumayi ögrendim genç yasta...Sonra kalabaliklarla birlikte yürümek gerektigi fikrine vardim.Sonra da asil yürüyüsün kalabaliklara karsi olmasi gerektigine aydim.
* * *Düsünmeyi ögrendim.Sonra kaliplar içinde düsünmeyi ögrendim.Sonra saglikli düsünmenin kaliplari yikarak düsünmek oldugunu ögrendim.
* * *Namusun önemini ögrendim evde...Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk oldugunu;gerçek namusun, günah el inin altindayken, günaha el sürmemek oldugunu ögrendim.
* * *Gerçegi ögrendim bir gün...Ve gerçegin aci oldugunu...Sonra dozunda acinin,yemege oldugu kadar hayata da lezzet kattigini ögrendim.
* * *Her canlinin ölümü tadacagini,
ama sadece bazilarinin hayati tadacagini ögrendim.
********Ben dostlarımı ne kalbimle nede aklımla severim.Olur ya ...Kalp durur ...Akıl unutur ...Ben dostlarımı ruhumla severim.O ne durur, ne de unutur ...


MEVLANA




0 Comments:

Yorum Gönder

Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum