HOŞGELDİN

Hoş geldin ey suskun SEVGİLİM;

Tut sözünü; sus. Mühürle dudağımı sesimi tut lâl eyle çığlıklarımı. Nahoş avazların uçurumlarından çek dilimi. Yalanların kuyularından çekip çıkar nefeslerimi. Göklü söz ağaçlarının bengisuyuna kat hecelerimi.Hoş geldin ey yüzü gamzelim;

B/akışının menzilinde tut gözlerimi. Tir-i müjgan dokunuşlarınla delik deşik et kibrimi. Gör(e)meyip de seni göster(e)meyip de yanımda yöremde görür gibi huzurunda tut çaresiz yetimliğimi.

Hoş geldin ay yüzlüm benim;

Tut saçlarımın kakülünden kaldır yüzümü yerden. Utancımı tebessümünün kıvrımlarına dola yut. Pişmanlığımı gül yanağının yamaçlarına sar uyut. Dağıt neşemin saçlarını hüznün tenine yasla umarsızlığımı.

Hoş geldin ey hesapsız sevincim;

Tut elimi. Avuçlarında tut uzanamadığım uçurum çiçeklerimi. Geri ver uzak dal uçlarına terk ettiğim huzur meyvelerimi. Tut Ferhad’ımın elinden şirin vuslatların köyüne taşı yüreğimi. Tut Züleyha’mın elini önü/ardı yırtık gömleklerin kuyusuna zindanına düşürme nefsimi.

Hoş geldin ey ruh ikizim;

Tut ardında tutulduğum aynalara tut yüzümü… Tut ki aynalarda avuntu bulamayan bakışlarında kendini tanımayan özlediğinde kendine varamayan yüzünü yakmış bir hastayım. Gözbebeğinde tut beni. Ayıplamadan tiksinmeden bakışının ışığından yüz ver bana. Tut ki resimli el ilanları asılmış bir kayıp çocuğum; duvar diplerine asılı umarsız bakışların kovduğu bir lüzumsuzum. Tut kolumdan ardın sıra sürükle yuvama getür. Tut ki mürekkebin hiç hatırını sormadığı yırtık bir kâğıt kalemin hiç içmeyeceği unutulmuş bir sözüm. Aklında tut beni; diline dola dudağına değdir cümlede kullan tut bir şiire kafiye eyle beni. Tut ki üzerindeki rakamları ciddiye alınmayan kalp parayım. Elinde tut say beni inci mercana sat beni. Işığa tut yüzümü; sahih kıl beni.

Hoş geldin ey son tesellim;

Göz yaşımı yanağında tut taç yapraklarına taşı ağlayışımı. Şehvetin kirinden sıyır tenin tozundan ayıkla kalbimi.

Hoş geldin ey kalbimin göğü;

Tut kanatlarımdan rahmete yapıştır teleklerimi yücelere yükselt bedenimi. Yağmurları tut sakla hüznümün bulutlarında.

Hoş geldin ey bin bahar neşesi;

Tut elimden sımsıcak karanfillerin kûyuna getür beni güllerin suyuna kat demimi demkeş eyle gönlünün pervazına kalbimi.

Senai DEMİRCİ