BİRGÜN HERKES İÇİN “IŞIK” SÖNER

Kimse anlayamaz bir başkasının yüreğinde ki yangınını;

Bilemez / anlayamaz hiç kimse çektiği ızdırabı…

Kıyamet mi dersin bunun adına bilinmez ama,

Herkesin kıyameti kendisinedir unutma !...

Her doğan gün yeni bir umuttur insanoğluna.

Kimi için arayıştır kimi içinse kavuşma…

Gökkuşağının yedi rengindedir kiminin hayalleri.

Kiminin ise siyah-beyazdır kırılan düşleri…

Bazen mutluluk verirken yağan yağmurlar.

Bazen de hüzündür gözden akan yaşlar.

Yürek her zaman değildir severken cüretkar.

Kimi zaman da soğuktur yaşanırken ayrılıklar…

Vakit ne olursa olsun yaşam devam eder gider…

Kimi durakta bekler, kimi yoluna devam eder.

Gün olur her şey biter gider…

Ama bir gün olur herkes için “ışık” söner…

Mehpare ÖĞÜT

2011