BURADAYIM SÖZÜMDE...

... Düşüyorum

Karıncanın peşine, minik depremler oluyor

Yabanıl ot kokuları, sonra düşler, düşüyorum...

Puslu bir görüntü tarih dediğimiz ve kirli

Sular buharlaşıyor buluşalım dediğin denizde

Buradayım sözümde, yanlışsa da bu istasyon

Bir ben yitirmedim galiba belleğimi, bir de

Şiir yazanlar, ne kadardılar ve neredeydiler

Hatıralar üretiyorum telgraf tellerinden

Akşam üstleri fesleğenleri suluyorum

Bekle demiyorum kimseye, unutma demiyorum

Acı soysuzlaşınca tiranlaşıyor belleksizlik

İnat ve öfke, kaybediş ve kayboluş oluyoruz

Komikti dıştan bakınca dünya ama hırçın

Ayışığı, telgraf direkleri ve fesleğenler

Buradayız işte, durgun bir sessizlikteyiz şimdi

Unutulan bir şey kaldı mı diye soruyor tiran

Kampana çalarken çöldeyiz, o geniş çevrende

Mısır'ı soyun diyordu Musa, belleksizdir firavun

Babil ve burası iki istasyon, iki uzak nokta

Belki bir imgede düzlem olabilen iki grilik

Düşler ve tarih inilecek son istasyon

Buradayım işte, güzel bir yanlıştayım şimdi

Beklemesini bilmiyor acalesi olan ve nedense

Çekip gidiyorlar, kalanlar o kadar azız ki

O kadar azız ki mutluluk bile bizden çok

Ahmet TELLİ