NOSTALJİ

Kartpostallarımız vardı, özel günlerimizde kullandığımız...Özenle seçip iyi dileklerimizi yazdığımız...Rengarenk, çeşit çeşit boy boydu onlar!..Zarfları da özeldi, renkleri gibi...Listelerdim kimlere kartpostal göndereceğimi...Bayram için, yılbaşı için, doğum günü için ayrı ayrıydı, hep özel tel stantlarda sergilenirdi kartlar...Bayram günleri yaklaştıkça stantların önünde insan sayısı da artardı hep...Zarflarının üstüne adreslerini yazar, pullarını yapıştırır, sonra da topluca gönderirdik postaneden...Yüreğimiz de giderdi onlarla beraber...Bayram gelmeden önce kartlar gelirdi evimize...Postacı yüklenir getirirdi hepsini...Türkiye'nin her yerinin kokusuyla gelirdi ellerimize...Mis gibi dostluk sinerdi satırlarına...Büyük bir mutlulukla okurduk, iyi dilekleri...Tebessüm ederdi gözlerimiz ve yüzümüz, coşkuyla kabaran yüreğimizle birlikte...Kimini bağrımıza basar, kimini, salon büfesinin camlarına yerleştirirdik…Baktıkça mutlu olurduk, anımsardık sevdiklerimizi…

Artık yok o kartlar!..Bilgisayar’a ve cep telefonlarına yenik düştüler…Anında ulaştırılınca iyi dilekler, günler sonra ulaşabilen kartların pabucu dama atılıverdi kısa sürede…Ama özlüyorum ben onları…Kokularını özlüyorum…Postacıyı beklemeyi özlüyorum…Satırlarındaki el yazılarını özlüyorum…Ne bilgisayar ne de cep telefonu bu duyguları yaşatamıyor bana!..Pul yok artık!..Zarf yok!..El yazısı yok!..Sevdiğinin parmak izi yok!..Yüreği yok!..

Evet!..Çok özlüyorum ben kartpostalları!..

Asım ERDOĞAN