Her hüzünlü sevdamın arkasından gelir gülüşlerin. Kalbimi okşayarak bakarsın gözlerime ve çıkacakmış gibi sanki yerinden, daha hızlı atmaya başlar yeniden…
Yüzüme doğru vuran sıcaklık ve kızaran yanaklarım, avuç içlerim terler; bakamaz olur, tutulurum.
Sana ve bir tek sen diye başlamak isterim her söze…
Sana anlatmak istediklerim vardır her gördüğümde…
Sana seni, beni, yüreğimi açmak isterim; dökülsün isterim sözlerim.
Uzaktan kulaklarıma dolan nağmeler eşliğinde başlar sana gülüşlerim.
Okuduğum her şiirde ve ne zaman dinlesem hüzzam dolu bir şarkıda, sen gelirsin aklıma. Belki diye başlayan bütün cümlelerimi bir gün duyarsın umuduyla, sana adarım hayatımı da.
Ve sen ne zaman ki çıkarsın karşıma, ben başlarım yeniden umutlanmaya…
Belki de gelecek günlerin hayalini kurarak devam ederim yoluma.
Bir tek gülüşünü görmek için yürür dururum ve bir tek seni görmek umuduyla devam ederim yaşamaya…
Her hüzünden sonra yaşamak isterim seni, doya doya…
Mehpare ÖĞÜT
EKİM 2008
buda çok güzel,
YanıtlaSilgüzel yazıyorsun bence değerlendir canım...
yüreğine sağlık :)
http://esenguldenesintiler.blogspot.com/
www.nostaljim.org
Sevgili Şairane,
YanıtlaSilUzuuun zamandır bloglardan ayrı kaldım. Sizleri çok özlemişim.
Edebi türlerle süslemiş olduğun bloğun bizlere huzur veriyor. Şiir, öykü vb. gibi birbirinden güzel paylaşımın ister istemez okuyanı bazı şeyleri sorgulamaya itiyor. Böylelikle, kendimizi daha iyi hissediyoruz.
Saygılarımla...
http://mesale.blogcu.com
http://iletisimci.wordpress.com