Sen bilir misin kar altında kalıp da ateşler üstünde yürümenin verdiği acıyı.
Yağmur yağarken cama vuran her damlanın aslında seni çağıran sesim olduğunu.
Ve doğan her güne karşılık içimi sonsuz bir ümitsizliğin kapladığını,
Seni görüp görüp de göremeyişimin verdiği ızdırabı.
Ve sen bilir misin mutluluğumun senin ellerinde olduğunu…
Düşürdüysen sevda ateşini bir kere yüreğime;
İflah olmam bundan sonra hiçbir şekilde.
Yanıyorsam, ağlıyorsam, acıtıyorsa bu sevda canımı,
Kurtuluşum yok bundan böyle…
Şimdi ellerindeyim işte bir oyuncaktan farkım yok belki de.
Yine kaptırmış gidiyorum kendimi bir rüzgarın yeline tüm benliğimle.
Tek çarem sensin biliyorum ve işte söylüyorum
Seni çok seviyorum ve biliyor musun;
Seni hep yanımda görmek istiyorum…
Mehpare ÖĞÜT
2002
Kayıtlar
0 Comments:
Yorum Gönder