SEVMEKTEN KORKMADINSA..


Sen yabancı, hangi şehirden gelip girdin böyle apansızca hayatıma.
Hangi mevsimin çocuğusun anlat bana,
Aşkı bilirsen en çokta ondan söz et ;
Sevgiyi anlat bana, sevmekten korkmadınsa..

Sen bilir misin denizler niye bu kadar büyük,
Güneş bu kadar parlak, ay neden yuvarlak,
Eğer sevdiysen ve sevildiysen riyasızca,
Sevgiyi anlat bana, sevmekten korkmadınsa…

Yalnızlık acı veriyormuş insana,
Sevip de kaybettiğin oldu mu şu dünyada,
Yoksa hep terk edilen ben oldum ama yine de sevdim diyorsan,
Sevgiyi anlat bana, sevmekten korkmadınsa…

En çok da geceleri çöküyor yalnızlık kara bir bulut gibi,
Duvarlar üstüne üstüne geliyorsa,
Her şeye ve terk edilişlere rağmen yine sevmek güzel diyorsan,
Sevgiyi anlat bana, sevmekten korkmadınsa…

Sevmek, şu hoş bir seda olan gök kubbenin altında,
El ele tutuşup gecenin karanlığında ve kaybolmak bilinmez bir yolda,
Sevmek, aşkı her haliyle yaşamaksa,
Acı verse de insana,
Sevmek ve sevilmek diyorsan bana,
Sevgiyi anlat o zaman, sevmekten korkmadınsa…


MEHPARE ÖĞÜT

2007

0 Comments: