KAYIP ŞEHİRLERİN KAYIP İNSANLARI - Ş A İ R A N E
“Biliyorsun ben hangi şehirdeysem Yalnızlığın başkenti orası.” – Cemal Süreya “Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek…” – Özdemir Asaf “Ah, kimselerin vakti yok Durup ince şeyleri anlamaya.” – Gülten Akın “Cıvıl cıvıldı gözleri Yeni dağılmış bir ilkokul gibi.” – Can Yücel “Duyguluysan işin zor, Yaşamda yeniksindir.” – Özdemir Asaf “İçim hem kimsesizdi hem kalabalık.” – Edip Cansever “Hüznümle vedalaşmayı bana öğretmediler.” – Gülten Akın “Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, Başka türlüsü güç.” – Turgut Uyar “Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum Ve kaybolmak o dalgınlıkta.” – Didem Madak “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir?” – Orhan Veli “uçurumlar var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında kendiyle kendi arasında.” – Nilgün Marmara “Sen ki saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin.” – Turgut Uyar “Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz.” – Edip Cansever “Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.” – Özdemir Asaf

Bu Blogda Ara

31 Ocak 2011

KAYIP ŞEHİRLERİN KAYIP İNSANLARI


Kayıp şehirlerin kayıp insanları vardır;
Yüzlerinde herhangi bir zamanın herhangi bir yerinde alınmış izler.
Gözlerinde geçmişten kalan günümüze yansıyan acı tatlı hatıraların ışıltıları,
Sesleri, bir tüy kadar hafif ama bir o kadar da keskin,
Anlatmaya başlar dokunacak olsa bir el, sanki yüreğindeki yangınları…

Kayıp şehirlerin kayıp insanları vardır;
Ne adları bilinir, ne de geçmişlerini bir bilen vardır.
Kim bilir hangi diyarın hangi güneşin çocuklarıydı onlar ve ;
Şimdi bir zaman tünelinin içinde kaybolmuşçasına,
Ararlar eskiye dair her ne varsa, evlerini, geçmişlerini…

Kayıp şehirlerin kayıp insanları vardır;
Bazen bir sokak başında dilenirler, bazen de köprü altında tiner çekerler,
Belki de şu köşe başındaki karanfil satan çiçekçi,
Ya da arabamızın camını silmek isteyen şu elin sahibi.
Kayıp şehirlerin kayıp insanları…


Mehpare ÖĞÜT