Minibüsler vardı orda..
...Deniz uzaktan görünüyordu..
Çocuk, ağır çantasını öbür eline aldı. Burnunun ucu ve yanakları kızarmıştı. Okul çıkışında her gün buradan geçerdi. Bu kalabalığı bu hızlı hızlı yürüyen ve hiçbirini tanımadığı insanları seviyordu.
Bir an kentin bomboş olduğunu düşündü. Evler, işyerleri, vapurlar, sokaklar bomboş… Bir ürperti duydu. Aklına annesi ve babası geldi hemen.
Gazeteler!.. Ne çok gazete vardı! Taze gazete kokusu… Birinci sınıf alfabe kokusu…
Hava soğuktu ama yaşamanın, şu anda, şu caddede yürüyor olmanın bir sıcaklığı vardı.
Elbise temizleyicisine uğrayacaktı. Ayrıca fırından ekmek alacaktı. Güzeldi bunlar.
Martılar da çok hızlıydılar.
Renk renk otomobiller.
Bir adam öksürüyordu. Bin yaşında bir öksürük.
“Andersen’in Masalları”, Tv’de “Uçan Kaz”, “Uzun Çoraplı Kız”…
“- Pippi o kadar ileri gitmemeliydi!.”, diye düşündü.
“- Bütün gücünü hemen göstermesi gerekir miydi? Olan bize oldu işte…"…
Romalı giysileri, deniz fenerleri…
Bir an bütün ders kitaplarının sokakta yürüdüğünü düşündü.
İşte şu adam cebinden para çıkarıyor, karşılığında büfeciden kâğıt mendil alıyor. “Sosyal Bilgiler”den çıkmış ikisi de… Konuşunca “Dilbilgisi” çıkıyor ortaya. Büfeci paranın gerisini adama veriyor: Bu da “Aritmetik”.
Bir kadın, kızın elinden tutmuş sürüklüyor. Böyle kadınlar da var.. Kız ise annesinden bir şey istemiş belli ki. “Masal” işte o istediği.
Otobüsler tıklım tıklım dolu. İçlerindeki her insan ayrı kişi; ayrı özlemleri var hepsinin… “Roman” olmuyor mu bu?
Peki, “Şiir” ne? Bütün bunların kendisinde uyandırdığı karışık ama güzel duygu mu yoksa?
Çocuk, ağırlaşmış çantasını tekrar öbür eline geçirdi. Hayır, o kadar da ağır değildi.
Bir şey artık ağır gelmiyorsa, ya da daha az geliyorsa, o nedir bilir misiniz?
“- Yaşama Sevincidir.”.
Çocuk adımlarını sıklaştırdı.
Bir köpek kuyruğunu sallıyordu. Bir pencerede yan yana çiçek saksıları vardı. Bir adam, çocuk arabasından bozularak yapılmış yürür tezgâhında ev gereçleri satıyordu.
“- Ne alırsan 100 liraya!..”.
Düşündü çocuk: “Ne kadar sevgin varsa, o kadar iyi yaşarsın.” gibi bir şey geldi aklına. Bir yerde mi okumuştu? Hay Allah! Nerede okumuştu bu cümleyi?
Hava soğuktu.
Ama “Renkler! Kolay Kolay Ölmüyordu.” ..
Cemal Süreya
Kayıtlar
