UMUDUMSUN …

Özlemekten olma özlem koydum adını. Gece yarıları kan ter içinde uykularımdan firar ettiren bir sevdanın hapsindeyim şimdilerde…Çaresizlik gardiyanım olmuş haberim yokken ve kelepçeler takılmış ellerime sensizlik denen. Kimi zaman zamansızlığa yenildiğimi düşünürken ben, evrimler geçiren yüreğime söz bile geçiremiyorum sensizken…Sana varacağım tüm yollar dikenli tellerle çevrilmişken, gölgesinden yoksun bir kimlikle hükümsüz bir aşkın izini sürmekteyim ben…Rutubet kokulu yollardan geçerken ve burnumun direğinde hissettiğim ızdırap bile umurumda olmazken, adının baş harflerini yazıyorum geçtiğim her yere. Ola ki bir daha geçmek zorunda kalırsam o yollardan; sensizliği hatırlatsınlar diye bir iz bırakıyorum geriye... Susuşlarımda gizlediğim sana ait cümleleri cebimde biriktiriyorum hala ve hala sana dair şiirler yazıyorum kendimce.. Senin okumadığın, duymadığın, duyamayacağın… Gözlerine tutulduğum bir Eylül akşamından kalma anılara dönüşler yapıyorum ve her dönüşün verdiği acıya bir bilet daha kesiyorum kendi ellerimle. Dönüşü olmayan bir yola girdiğimi hissettiğim anlarda bile vakitsiz öten kuşların sesini duymak bile kızdırmıyorken beni, vurgun yediğim gönlünden habersiz sevmelere devam ediyorum seni… Tek cümlelik aşklara inat çoğul cümlelerle seviyorum ben seni. Yediğim ekmek kadar kıymetliyken gözümde, içtiğim su kadar aziz oluyorsun gönlümde. Ve huzuru bulduğum gözlerinde kısa süreli yolculuklara çıkıyorum canımın istediği her saatte. Hesapsız ve kitapsız, sorgusuz ve sualsiz bir aşk’ı yaşamaya devam ediyorum gönlümce.. Belki bir gün gelirsin diye hala devam ediyorum cümlelerimi de biriktirmeye ta ki senden aldığım emaneti sana verinceye kadar. O güne kadar sen sağ ben selamet sevgilim diyorum sana. Bir gün karşılaşmak umuduyla, yaşamaya devam ediyorum sensizliği de katarak yanıma ve yine seni aramaya çıkıyorum bu akşamda….

Kim bilir belki de bir köşe başında karşılaşırız umuduyla…Umuduma umut ol istiyorum…


Mehpare ÖĞÜT
2011