Sevgi emek ister…Zamana, yerine ve kişiye göre de değişir. Sözler sessizliğe karışır gider ve kimi zamanda gerçek sanılan aşklar yaşanır yüreklerde…
Gözler kurşun gibi delip geçer. Bazen bakmak istersin bakamazsın.Korkarsın, kirpiğin kirpiğine değecek diye…
Zaman neyin ilacıdır bilinmez; çaresizlikler başa düşünce… Sarılacak birilerini ararsın dara düştüğünde. Sarılıp bırakmamak, sarılsın bırakmasın dersin bir ömür boyu. Böylece zaman geçsin istersin. Oysa, arada bir tökezleyeceksin, arada bir düşmen gerekecek düşeceksin ve yorulup bıkacaksın kimi zaman ama, hep sevginin arkasında duracaksın. Yoksa sabun köpüğü gibi kaybolup gider ellerinin arasından…
Şimdi yüzüne söyleyemediklerimi söyleme, bakamadığım gözlerine bakma vakti !...
Titrek bir yüreğin eşliğinde dilimden sözlere dökülen sevgi tınılarının eşliğinde sana seni anlatma vakti..
Ben ki sevgiye aç bir yürek sahibi. Gözlerinde bulduğum şefkati, sevgiyi, yüreğinden isteme vakti !...
Bazen susmak,gözlerle konuşmak gerekir… Konuşmadan da insanlar çok şeyler anlatabilirler farkında olmadan. Kaçamak bakışlar, dudaklara düşen bir damla tebessüm aslında yürekte fitillenmeye başlayan aşkın / sevginin habercisidir çoğu zaman.
Bazen durmak gerekir çıktığımız yokuşlarda. Dinginliğe ulaşmak için aynı şeyleri paylaşan insanlarla birlikte olmak ve her şeyden çok da aynı şeyi düşünen sevgiliyle birlikte olmak için…
Aynı noktada, aynı duyguda ve aynı yürekte buluşmak adına….
Mehpare ÖĞÜT
2010
Kayıtlar
