ZAMANI DURDURABİLSEK SENİNLE


Zamanı durdurmanın bir yolu olsa, mesela;  sen gelsen dursa zaman.
Hep aynı zamanda ve aynı sevdayla kalsak baş başa.
Dönülmez akşamın ufkundayız değil de;
Yaşamak seninle güzel diyebilsek birbirimize…
Büyümesek ve kalabilsek çocukça;
Yüreğimize ekip birbirimizi,
Kem güzler kuramasa tuzak, nazarlardan uzak,
Ve mutluluğu birlikte yazıp haykırsak dünyaya da,
Bir türlü geçmek bilmese zaman…

Zamanı durdurabilsek seninle,
Yemyeşil bir vadinin tepesinde çiçekler içinde.
Sıradan şeyler olsa hayatımızda, mesela; tahta kaşıklar gibi.
Doldursak suyumuzu bir ağacın kovuğundaki tulumbadan,
Buz gibi soğuk olsa da içmekten alamasak kendimizi…

Sen ve ben olabilsek zamanın birinde bir yerlerde.
Bir ağaç gölgesinin dibinde.
Sen yatmışsın benim dizlerime,
Benim ellerim sende.
Bir türkü dolasak da dilimize;
Anlatabilsek sevgimizi kuşlara, böceklere…

Gün gelip çıksak seninle uzak yolculuklara.
Hiç bilmediğimiz diyarlara uzansak baş başa.
Mola versek yorulduğumuzda
Ve her molada aşkımızı yazabilsek geçtiğimiz yollara…

Sen ve ben olabilsek zamana yenik düşmeden.
Koparmadan sevda çiçeklerini yüreğimizden.
Kavuşabilsek günün birinde
Ve tüketmeden ömrümüzü yaşayabilsek birlikte de;
Zaman içinde yolculuğa çıksam seninle.
Zamanın birinde bir yerlerde sen ve ben olabilsek sadece…


Mehpare ÖĞÜT
2011


0 Comments: