HERŞEY “SENİ SEVİYORUM” DEMEKLE BAŞLAR !...

Her insan duymak ister bazı sözcükleri, kendisine de bir yer olsun ister kurulan cümleler arasında…

Bazen acı da verse kimi sözcükler ve söylenen cümleler, ya bir şeye başlamak için ya da bitirmek adına kafi gelir sonuçta…

Mesela “Seni Seviyorum” demek kadar daha güzel bir şey olabilir mi şu sınırları olmayan evrende. Ama bunu söylemek, söyleyebilmek için önce karşındaki insana bu iki kelimenin yakışması gerekir. Yani söyleyene değil de söyletene bakmak adına…

Eğer ki, yüreğinizde bazı sözcükler varsa söylenmeyi bekleyen ve de kurmak isteğiniz cümleler hiç gecikmeden ulaştırın derim ben. Çünkü bazı şeyleri yapmak ve söylemek için geç kalma riskiniz olabilir. “Ben bu riski alamam” diyorsanız da o zaman yine diyeceğim şudur ki siz siz olun “susun ebediyete kadar…” Neden mi, eğer söylemek istediğiniz şeyler için risk almayı göze alamıyor, küçük düşmekten ya da karşılık bulamamaktan korkuyorsanız bence hiç başlamayın konuşmaya. Kelimeler de kalsın yerli yerinde, kurulacak olan cümlelerde ve hatta siz de kalın mümkünse oturduğunuz yerde. Tek bir hareket dahi etmeden öylece bakın geçip giden zamanın arkasından…Pişman olur muyum günün birinde diye düşünmeden ya da düşünüyorsanız da neden söylemedim, söyleyemedim demeden geçirin günlerinizi ve siz bunları düşünürken de karşınızdaki uzaklaşıp gitsin yörüngenizden…

Her insan kullanmak ve kurmak ister aslında… Güzel cümlelerden oluşan sıralı sözler…Yeter ki bunları söylemek için birileri çıksın karşınıza ve hak etsin kendisine sunulanları da. Ve bana kanıt göster diyen birine, gösterebileceğiniz tek kanıt olsun ağzınızdan dökülen kelimeler ve onları içinizden geldiği gibi, süsleyip püslemeden ulaştırmaya bakın asıl sahibine, yani sevdiklerinize. Unutmayın ki; risk almadan hiçbir başarıya ulaşamazsınız ve sonucu ne olursa olsun bunu göze alarak çıkın yola, küçük düşer miyim diye düşünmeden; esirgemeyin sakın iki kelimeyi de sevdiğinizden / sevdiklerinizden…

Her şey “Seni Seviyorum” demekle başlar !...

Mehpare ÖĞÜT

 2011