YETER Kİ GEL …

Yara’larımdan öp beni ve sarayım senin de yara’larını…

Zamana yenik düş’mesin seven kalbimiz, unutalım geçmişte yaşadığımız her şeyi…

Küllerimizden yeniden doğmak için kavuşsun ellerimiz sonsuz bir özlemle…

Ve sen güneş gibi doğ karanlıklarda kalan gönlüme…

Düşün’ki seviyorsan sevilirsin sonsuza değin bu yürekte …

Ve sakın ola ki geç’mesin aklından gün olur da biter mi diye…

Bitmez, inan bitmez sevdiğim;

Sevgi varolduğu müddetçe bu yürek asla vazgeçmez…

Zaman acımasız olsa da kimi zaman,

Gözlerimiz yaşla dolsa da çoğu zaman…

Kırılsa da kalbimiz yanlış insanlar tarafından,

Varsa yüreğinde sevgiye yer;

Unutma ki sen sevdikçe erersin mutluluğa

Ve sevdikçe sevilirsin seni seven gönül tarafından çıkarsızca…

Şimdi sabretmek varsa mutlu günler adına.

Seni özlemek, seni düşünmek benim payıma…

Sabırla yoğrulan bir yürekte seni sensiz yaşamak adına,

Sana dair hayallerim var;

Ve senin de hayallerin de varsa bana ait bir yer;

O zaman kavuşmak adına günün birinde;

Beklemek düşsün payıma razıyım ben…

Yorulmaz inan bu yürek,

Ne yorulur sevmekten…

Ne de bıkar senden,

Yeter ki bir gün gel !...

Yeter ki sadece gel !...

Mehpare ÖĞÜT

2011