Sen, Aşk’ın hangi haliydin sevgili !
Anlatılamayan mı yoksa anlatıldıkça çoğalan mı…
Seni düşündüğüm her anda yüreğime dolan bir huzurla,
Severdim seni her gün biraz daha çoğalarak içimde,
Hissettirmeden sana, söylemeden kimseye, bir ben bilirdim;
Bir ben severdim seni sessizce…
Susardım, korkardım bu rüya gün gelip de bitecek diye;
Oysa ki bu rüya sadece benim di ve senin görmediğin;
Ve işte bu yüzden her şeye rağmen, ben seni her gün artan bir sevgiyle,
Ümitsizce de olsa sevdim yüreğime katık edercesine
Ve her katıkta seni daha çok, daha çok istercesine…
Sen, Aşk’ın hangi yüzüydün Sevgili !
Bilinmeyen mi yoksa keşfedilmeyi bekleyen mi…
Ben seni tanımadığım bir coğrafyada bulmuştum ilk
Ve işte ilk o zaman ruhumu saran koca bir merakla,
İki bilinmeyenli denklem hesabıyla çözmeye çalışmıştım seni…
Ve her geçen gün biraz daha, biraz daha…
Önce çıkartıp, sonra toplayarak,
Katmıştım seni yürek hesabıyla gönlüme sultan olasın diye…
Ve her hesabımda yine sen çıkıyordun karşıma,
Ve tüm işlemler seninle bitiyordu anlayacağın toplasam da çıkarsam da…
Ve Sen yüreğimde ki Aşk’ın son haliydin, son sevdası…
Ümitsizce de olsa sevdiğimdin ve de beklediğim…
Yollarını gözlediğim…
Yüreğimden yüreğine yollar çizdiğim,
Adını kalbimde gizlediğim,
Sevdiğim…
Sevmeyi seçtiğim…
Dahası sen benim aşk’a boyun eğişimdin…
Yeniden doğuşum, filizlenişim…
Ve bu dünyada ki olmazsa olmaz dediğim…
Tek gerçeğim…
Mehpare ÖĞÜT
2011
Kayıtlar
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum