KİBRİT GİBİYİZ…

Kibrit gibiyiz...

Kibrit çöplerini insanların yaşantılarına benzetirler. Kibrit kutusu ise insanın yaşadığı toplumu ifade eder bir bakıma.

Bazı kibrit çöpleri vardır bir amaç için yanarlar, kimi bir sigara yakar, kimi bir ocak, kimi boş yere yanıp tükenir hiç bir işe yaramadan. Kimi ise bir ormanı, bir evi yakar kül eder, kendisi ile birlikte.

...Kibrit kutusunu açıp baktığınızda hepsi aynı gibi gözüksede birbirinden farklı kibrit çöpleri varıdır. Bazıları yanamayacak kadar incedir. Yakarken kırılır zannedersiniz ama bilirmisiniz en iyi onlar yanar. Bazıları da epeyce kalın. Zannedersiniz ki yeri göğü yakacak ama yakınca bir bakarsınız foss diye bir ses çıkarır kendisini bile yakamaz. Sadece ucundaki kimyasal madde alev bile almadan kararır gider. Kimileri eğri büğrüdür ama yine de kendinden beklenen fonksiyonları yerine getirirler. Her zaman en üstteki kibrit çöpleri ilk önce yanar.

İşte insan yaşamı da bu kibrit çöplerine benzer. Kimi insanlar vardır kendinden bekleneni asla yerine getiremezler, kalın kibrit çöpü gibi kendi kendilerini yok eder giderler. Kimi insanlar vardır bir lambanın fitilini yakarlar kendileri yok olup gitsede ışığı kalır.

Dr. Yaşar ATEŞOĞLU
Bilgelik Öyküleri Kitabından