Umutsuz / mutsuz ve bir o kadar da yalnız…
Düşümden uzaklaştırdığım ama kalbimden aralayamadığım
Sevdamın son altın çağında yaşadığım ama yaşatamadığım…
Gözümün nuruna saklayıp da gün ışığına çıkaramadığım
Bir aşk ki sevgilim, geçiyor sensizken aşk’ı sevgi;
Kıyametler kopuyor sanki…
Bilmem ki hangi vakitte aramalıyım seni.
Sabahın o en hafif melteminde mi
Öğlenin en vazgeçilmez saatinde mi
Yoksa haram saydığım bir gece vakti mi;
Söylesene sevgilim şimdi vakitlerden hangisi…
Belki de bir şiirdesindir okumaya henüz başlamadığım
Ya da hiç bilmediğim bir coğrafyada !
Yoksa kaşla göz arasında ki mesafe kadar mıdır yakınlığımız
Bilmem ki sevgilim bu yolun sonu varır mı sana !...
Bir gün düşer misin yollarıma
Ve çalar mısın kapımı hiç beklemediğim bir anda.
Bir hediye değildir senden beklediğim
Sadece kendini getirir misin bana !
Sensizlikle geçen mevsimler kovalarken birbirini
Bak yine karakış önümüz üşüyorum şimdi.
Ola ki özlediğin bir vakitte duymak istersen sesimi
Bir alo demen bile yeter, konuşmasan dahi.
Ve gelişinle fısıldayacak olan sarmaşıklar
Gidilecekse birlikte aşılacak daha nice yollar var.
Hüzünden dönen yüzüm
Söylenemeyen sözüm
Aynada ki yüzüm
Ve yine de sen diyen gönlüm
Anlayacağın benim hala umudum var…
Ve geçiyor zaman sensizlikle…
Aşk sevgiyi geçerken bende,
Söylesene sende ki aşk vaz mı geçiyor sevgili…
Mehpare ÖĞÜT
2011
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum