ADEM’DEN OLMA HAVVA’YIM





Adem’mi suçluydu yediği için elma’yı
Yoksa ona uzatan Havva’mı !!!
Aşk’ın gözünün kör olmasından mıydı bu gaflete düşüş
Öyle olmalı ki; bırakılır mıydı yoksa elma uğruna Cennet…

Bir damlaydı Havva, Adem’in gözünde…
Ve kıymetliydi elbette çünkü kendi canındandı yaratılışı (Nisa, 4/1)
Düşündü bir an için elma mı yoksa Cennet mi diye;
Ve seçerken Havva’yı
Bilemezdi ki Cennet’ten kovulacaklarını…

Cennet kokarken onların aşkıyla, onlarsa yenik düşmüşlerdi bu aşk’ta…
İblis’in sözleri hoş gelmişti de kulaklarına
Yemişlerdi kendilerine men edilen elmayı da…
Ve işte o anda duydular Yaradanın sesini ve diyordu ki onlara;
"Ben sizi o ağaçtan menetmedim mi? (Araf Suresi, 20-25)
Bir göz açımlığı kadar hızlıydı Cennet’ten kovulmaları
"Birbirinize düşman olarak inin! diyen Rablerine karşı eğikti başları. (Araf Suresi, 20-25)
Ve açtıklarında gözlerini
Artık her ikisi de tek başına ve yapayalnızdı…

Aç-susuz geçen asırlara inatla
Aradılar birbirlerini köşe bucak her tarafta…
Ve bir gün Adem çevirip de başını yukarılara bakınca
Hatırladı yeniden muallakta ki (havada ki) yeşil kubbede yaşananları da…
Ve Rabbinden göz yaşları ile af diledi, yana yakıla
Öyle ki dayanamadı Rabbi onun bu yalvarışlarına
Ve bağışlayıp onları,
Kavuşturdu en sonunda aşk ateşiyle yanıp tutuşan Adem ile Havva’yı…
Ve onca ayrılıklarla geçip giden zamana inatla
Sarıldılar birbirlerine sonsuz bir aşk’la
Ve yemin ederek birbirlerine bir daha ayrılmamacasına…
Hasretle akıttılar kavuşma gözyaşlarını bağırlarına…


Mehpare ÖĞÜT
2011


4 Comments:

ege dedi ki...

Teşekkürler sevgili Mehpare güzel yazıydı..Onlar kovulmasaydı cennetten, yazmasaydılar bu aşk masalını biz nasıl devam ettirecektik gerçekte ve ya şiirlerdeki acılı aşk hikayelerini..Tabi bu yorum biraz mecazi olarak yazdım..Emeğinize sağlık..Sağlıkla, sevgiyle kalın :))

ege dedi ki...

Harika..Sevmeyen insan hem taş hem odundur ne ormana yakışır ne kayaların içine..O sadece taş kalpli insandır..

ŞAİRANE dedi ki...

Öncelikle yorumunuz için teşekkürler ediyorum Ege Bey. Biliriz ki yalnızlık bir tek Allah a mahsustur. Zaten Adem'in Cennetinde daha fazla yalnız kalmasına razı olmayan Rabbimiz O'na Havva'yı göndermiştir ve öyle ki onlar birbirlerini öylesine sevmişlerdir ki, birbirlerinden başka kimseyi görmemiştir ve işte o gün bugündür de yaşanmaya her haliyle devam ediyor. Ama sizin dediğinize de katılmamak mümkün değil. Eğer kovulmasalardı aşk denen duygulu nasıl ve ne şekilde yaşardık bilmiyorum... Tekrar teşekkürler ediyor ve size sağlıklı mutlu günler diliyorum. Herşey gönlünüzce olsun

ŞAİRANE dedi ki...

Bu arada ikinci yorumunuz için de teşekkür ediyorum. Taş kalpli ve yolu sevgiden geçmeyen onca insan var ki bu dünyada, sanırım dünya neden bu halde sorusunun cevabı da burada yatıyor. Tekrar teşekkür ve saygılarımla