Sıradan bir hayat yaşıyorum
belki… Sıradan ama mutlu ve de umutlu. Bazen o umutların yeri değişse de
karamsarlıkla, oluyor yani öyle zaman zaman… Yine de ben “ben” olduğum için mutluyum
kendi adıma ve sevdiğim ve beni seven bir ailem olmasından dolayı şükran
borçluyum Allah’ıma.
Ve tabii ki de dostlarım… Bir
elin parmaklarını geçmeyecek kadar az olsa da sayıları ki bence en iyisi,
hepsini de seviyorum. Onlara yüreğimde ki sevgiyi istediğim gibi gösteremesem
de benim için hepside çok kıymetli. Kimiyle
her şeyimi paylaştığım, kimiyle çocukluğumu yaşadığım dostlarım…
Bir de beni sever gibi yapıp da aslında tam tersi
davrananlar. Yüzüme gülüp de aslında ardımdan gizli gizli planlar kuranlar. Ya
inanın ki sizi de çok seviyorum… Çünkü bana kendimi bulmama fırsat verdiğiniz,
herkesi kendim gibi bilip de sonsuz güven duygumu tasarruflu bir şekilde
harcamayı öğrettiğiniz için… Var olun çok yaşayın emi… Ne diyeyim sizlere
bilmiyorum ki… Sizlerde iyi ki varsınız hayatımda…Ya olmasaydınız ben ne
yapardım sonra…
Mehpare ÖĞÜT
Çok güzeldi, çokkk...:)
YanıtlaSilÇok teşekkürler ederim, beğenmenize sevindim....
YanıtlaSil