YAĞMUR BÜYÜYOR DUDAĞIMDA

en gizli silahımla üstüme çevirdiğim
kendimi vuruyorum bir kuşluk vakti
çıkıp geliyorsun delibozuk suretinle
en güzel yerinde mürdüm erikleri

değil mi okyanus ortasında sürüklenen
bir ceviz kabuğu yaşamak
değil mi ölümle kol kola yürürken
korkusuzca kendinden korkmak
- bembeyaz çarşaflar üstüne her gece
alacabulaca bir ölüm düşüyor
her gece çarşaflar üstüne bembeyaz
ellerini
ver
ellerim
üşüyor

kendimi vuruyorum bir kuşluk vakti
çekildiği yerde bütün denizlerin
doğacak güne kavisler çizerken
el değmemiş oynak kalçaları yarin

değil mi aynalardan soyutlanmış bir bakış
büyük gedikler açıyor utanç duvarımda
değil mi rüzgarlara vuruldukça ben
ince bir yağmur büyüyor dudağımda
- bembeyaz çarşaflar üstüne her gece
alacabulaca bir ölüm düşüyor
her gece çarşaflar üstüne simsiyah
saçlarını
ver
saçlarım
üşüyor

Mehmet Ali YILMAZ