ESKİ EV

 


Kapısından kaç kere girip çıktığım
Tepesinde siyah benekli kedinin pineklediği
Yıllara meydan okuyan bahçe kapısı
şimdilerde kırık dökük dağılmış yerlere..

Her yaz koşarak gittiğim
kapısından neşeyle geçtiğim
çiçekler arasında gezindiğim
o çiçekli bahçedeki ev
geçmişte kalmış anılarla birlikte
çöktü çökecek küçük bir sarsıntıyla birlikte....

ne anılar biriktirmiştik oysa ki
şarkılarla yeri göğü inlettiğimiz
el yapımı çardağında dinlendiğimiz
merdivenlerinden inip çıkarken seslerden irkildiğimiz
neşeli bir evdi birlikte eğlendiğimiz...

Şimdilerde ne zaman gitsem
uğrarım her defasında mütemadiyen
Görmeden gitmem hatrı kalır diye
bir süre seyrederim uzun uzun
anıların eşliğinde...

Hiçbir şey aynı kalmıyor yeryüzünde
zaman herkesi değiştiriyor her haliyle
geriye kalan sadece yaşanmışlıklar oluyor anılar eşliğinde
ve sonunda kırılıp dökülüyor bu ev gibi her şeyde....


Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
Aralık 2021


0 Comments: