Ş A İ R A N E

Sessizliğin Yankısında Bir İçsel Yolculuk – Bir sabah uyanıyorsun ve fark ediyorsun:Hiçbir şey eskisi gibi değil.Ne sabahlar tanıdık, ne duvarlar, ne aynadaki yüz.Sanki zaman, seni içinden sessizce söküp almış da fark ettirmemiş gibi.Bir eksiklik değil bu… Daha çok bir silinme hali.Yavaş, sessiz, iz bırakmadan…Şimdi her şey uzaklaşıyor benden. İnsanlar…Birbirine dokunan ellerin arasına, görünmeyen bir boşluk giriyor artık.Konuşmalar ezberden ibaret,...