Ş A İ R A N E: EGO
    • “Biliyorsun ben hangi şehirdeysem Yalnızlığın başkenti orası.” – Cemal Süreya “Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek…” – Özdemir Asaf “Ah, kimselerin vakti yok Durup ince şeyleri anlamaya.” – Gülten Akın “Cıvıl cıvıldı gözleri Yeni dağılmış bir ilkokul gibi.” – Can Yücel “Duyguluysan işin zor, Yaşamda yeniksindir.” – Özdemir Asaf “İçim hem kimsesizdi hem kalabalık.” – Edip Cansever “Hüznümle vedalaşmayı bana öğretmediler.” – Gülten Akın “Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, Başka türlüsü güç.” – Turgut Uyar “Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum Ve kaybolmak o dalgınlıkta.” – Didem Madak “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir?” – Orhan Veli “uçurumlar var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında kendiyle kendi arasında.” – Nilgün Marmara “Sen ki saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin.” – Turgut Uyar “Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz.” – Edip Cansever “Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.” – Özdemir Asaf

    Bu Blogda Ara
    EGO etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
    EGO etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

    18 Temmuz 2018

    SEVGİ, BOŞLUK VE ENERJİ

    Temmuz 18, 2018 1
    SEVGİ, BOŞLUK VE ENERJİ



    Çoğunlukla, yeterince sevilmediğimizi hissederiz. Bu, bizim sevmediğimiz, sevme
    yeteneğimizi açığa çıkaramamamız gerçeğinin bir yansımasıdır.

    Sevgi, bizim başkası için yaptığımız bir şey değildir. Sevgide hiçbir nesne ya da özne yoktur.

    Sevgi, nesne-özne olmadığında, iki ayrı şey olmadığında varolan şeydir.

    Aslında bu sevilmeme hissi, sevgi ihtiyacıdır, egolarımızın varolduğu bölünmüş dünyanın
    durması ihtiyacıdır.

    Bu durma, bizi seven biri aracılığıyla olmaz.

    Bir başkasını seven bizler aracığıyla da olmaz.

    Sevgi rastlantısal değildir. Yaratılamaz, uygulaması yapılamaz, öğretilemez.

    Ne olduğumuzu derinden gözden geçirip böylece düşünce, bellek ve egoda gerçekte varolan
    bölünmenin yapısını görebiliriz. Durabiliriz. Sakinleşebiliriz.

    Yaşam enerjisi ve dışavurumu olan sevgi, bütündür. Düşünce bu enerjiye yaklaşamaz.
    Sözcükler onu yakalayamaz. Bütünlüğün bu enerjisi kullanılamaz, bölünemez ya da
    harcanamaz.

    O biziz, hepimiziz.

    Bu, sorumuzun yanıtı değil sessiz kalan sorudur.

    Düşünce ve egomuzun doğasını görmüş olan bizler sessizliğe açılan bu kapıdan geçebiliriz.

    Parçalanmış bir dünyayı geride bırakıp bütün ama boş bir şeye girmiş bulunuyoruz. İsim
    veren yoksa isimler de yoktur. Özne yoksa nesne de yoktur. Bu, boşluktur.

    Burada muazzam bir enerji vardır çünkü onu harcayacak hiçbir şey yoktur. Büyük bir
    yaratıcılık vardır çünkü yaratıcılığı kısıtlayan hiçbir şey yoktur.

    Ben merkez, psikolojik benlik aracılığıyla sessizliğe gömülmüştür, hiçbir şey kaybolmamıştır.
    Dinginliğin böyle engince yayılışından yaşam enerjisi açığa çıkar.

    Neden ve sonuç ötesinde olduğu için bu enerjinin doğası bilinmez. Kavrama sığmaz, düşünce
    tarafından şekillendirilmez ya da herhangi bir şekilde kullanılamaz.

    Biz bu enerjiyi deneyimleyenler ya da keşfedenler değiliz. Bizler, ifade ederek, keşfeden,
    açığa çıkaran ve dağılan bu enerjinin kendisiyiz.


    Steven HARRİSON

    Continue Reading
    by at 1 yorum:
    in , , , , , , , , , , ,