Ş A İ R A N E: GECE VE SEN
    • “Biliyorsun ben hangi şehirdeysem Yalnızlığın başkenti orası.” – Cemal Süreya “Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek…” – Özdemir Asaf “Ah, kimselerin vakti yok Durup ince şeyleri anlamaya.” – Gülten Akın “Cıvıl cıvıldı gözleri Yeni dağılmış bir ilkokul gibi.” – Can Yücel “Duyguluysan işin zor, Yaşamda yeniksindir.” – Özdemir Asaf “İçim hem kimsesizdi hem kalabalık.” – Edip Cansever “Hüznümle vedalaşmayı bana öğretmediler.” – Gülten Akın “Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, Başka türlüsü güç.” – Turgut Uyar “Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum Ve kaybolmak o dalgınlıkta.” – Didem Madak “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir?” – Orhan Veli “uçurumlar var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında kendiyle kendi arasında.” – Nilgün Marmara “Sen ki saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin.” – Turgut Uyar “Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz.” – Edip Cansever “Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.” – Özdemir Asaf

    Bu Blogda Ara
    GECE VE SEN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
    GECE VE SEN etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

    29 Aralık 2013

    GECE VE SEN

    Aralık 29, 2013 0
    GECE VE SEN


    Gecede saklı sırrına eremedim. Gecede saklıydın sen, sen aslında bir geceydin, ben bilemedim. Batan ne güneşti senin üstüne, ne doğan yıldızlardı senden ayrı. Sen hem geceydin, hem yıldız. Ben seni göremedim. Ay'dı senden habersiz giden bulutlar arasında. Sen gökte Ay mışsın da, ben fark edemedim. Gecede saklı sırrına eremedim. tutamadım gece gibi, sarılmak ne mümkün. Sana olan aşkım aynen tek hece gibi, ben kağıda dökemedim. Zifir rengi bir sis, senden habersiz dalgalanan deniz meğer ben hep kalmışım sensiz. Gece kadar olamadım. Yalnız kalacağım gecenin koynunda. Almayacağım, sokmayacağım yanıma kimsecikleri. Yolacağım seni hatırlatan, sen kokan çiçekleri. Gecede saklı sırrına aşık, senden hem nefret eden, hem sana dolaşık. karışık, evet bu hayat ve ben kölesi karışık,çözemedim. niye üşüdüğümü şimdi daha iyi anlıyorum. Yokluğun ne kadar da soğuk. Ne kadar uzak kalıyorum hayatın neşesinden sen yokken. Sen yokken gök kırmızı ve siyah, gözlerim siyah ve karanlık. Gözlerim sen yokken donuk bakıyor geceye. Sen yokken anladım gecenin kıymetini. sen yokken anladım gecenin heybetini. Ölüyorum yavaş yavaş. Kokunu arıyorum, saklıyorum anılarımı bulduğum kuytulara, ölüyorum gecede. Gecede saklı sırrına eremedim. 
    Sen, aslında geceydin, ben bilemedim!..

    PDR-BAY / DOĞAN


    Continue Reading
    by at Hiç yorum yok:
    in , , ,