Zamansız çekip gitmeler vardır hayatımızda,
Ardımıza bakmaksızın, geride bıraktığımıza yanmaksızın,
Kaybolmayı istemek gibi bir duygu vardır ruhumuzda.
Unutmak, kaybolmak, çekip gitmek bilindik kelimelerdir ama,
Bir de ağlamak diye bir şey vardır ya,
Sabahlara kadar, hıçkıra hıçkıra.
İşte o kaybolmalarımızın sonrasında duyduğumuz pişmanlıktan,
Yüreğimizin kanayan yarasına tuz basmak istediğimiz anlarda,
Çaresizliğe düştüğümüz o yalnız zamanlarda,
Kaybolmayı isteyip de bir türlü geri dönemediğimiz anlarda.
Hatıralarla kalırız bir anda baş başa…
Belki de çok yanlış zamanda bıraktık sevdiklerimizi,
Gitme bile diyemeden,
Gözlerimizle konuştuk yalnızca yüreklerimiz yanarken,
Yine de bırakıp gittik böylesine erkenden, böylesine severken ,
Ne yazık ki artık çok geç kalınmıştı dönmek için,
O kapıyı kapatıp giderken…
Mehpare ÖĞÜT
MART 2008
Bu şiirin harika arkadaşım.Duygu yoğunluğunun bu şekilde kaleminden satırlara akması büyüleyici...Kalemin hiç susmasın daima sevgi ve tebessümlerle kal.Herşey gönlünce olsun....
YanıtlaSil