KALP ROMA(n)TİZMASI

Ahh! şimdi romatizması tuttu kalbimin.
Dolaşmak asla derken hiç bir yağmun altında
Birazdan gökyüzüm fena halde yağacak.
Tamda dolulardan kaçmam gerektiğine inanmıştım,
Ama işte seviyor bedenim kendi yağmurunu.
Biliyorum ne zaman ağlasam:rüzgarda başlar.
Ah! şimdi sırası mı kendi selinden fırtınalar koparmak?

İşte sevmeyi de ...tam buradan başlatmak istiyorum.
Kusura bakma ne zaman tutacağı belli olmaz
Bu kalbimin romatizması.
Nede olsa hasta bir bedeb taşıyorum.
Ki kendimi nicedir bulutlu havalarda da dolaştırıyorum.
Öyleyse ismimim baş harflerinden başlayayım ağlamaya,
Çünkü en ağırı onlar oluyor ağzımda:taşıyamıyorum.
Seni susmak:Çok kurak geçiyor kaç mevsimdir.
Dökülse bi dökülse harflerin ağzımdan:rahatlayacağım.

Durmuş ağzımın içine bakıyorsun,
Bilmezmiş gibi bu kalp romatizmasının huyunu.
Tutuutmu mutlaka yağacak:
Yazsa:yağmur.güzse:dolu,kışsa:kar,
Neyse nerde kalmıştık?
Şimdi isminin harflerine ağlamalıyım,
Yoksa kurutur beni bu bulutlu yağmursuzluk.
Bir damla:Se,bir damla daha:elif,
Bir damla,bir damla daha ve son damla.
Evet dindi,dindi şimdiliğk bu fırtına.
Ama biliyorum seni nerde görsem
Tutacak kalbimin romaztizması.
Yağacak bu yaz:yağacak bu yağmuru.

AUT İNSANİT HOMO,AUT VERCUS FACİT*(HORATİUS)
*İNSAN YA DELİRİR,YA DA ŞİİR YAZAR...