BİR İNTİHAR GİBİ

Birazdan kudurur deniz

Birazdan dalgaların sırtından,

Üst-üste fışkıran rüzgarlar,

Bir intikam gibi saldırınca üstüne;

Yüzüne şarkılar çarpar,

Yüzüne şiirler çarpar, ağlarsın.

Sen artık buralarda duramazsın!

O büyük sessizliğin bağrı mı olur,

Kimsenin bilmediği bir ağrı mı;

Gider kendine gömülürsün

Yoksa bu şehir, bu sokaklar

Seni alır kullanır,

Seni alır kullanır,

Santim-santim çürürsün!

Hani, el değmemiş bir yanın vardır,

Aynalara göstermediğin bir yüzün,

Kendine sakladığın bir hüzün

Hadi durma!

Üzülsen de, sen üzülürsün!

Kim farkeder boşluğunu?

Ardın sıra kim ağlar?

Bir intikam gibi

Çıldırmış bu sevdalar!

Bir intikam gibi

Çıldırmış bu sevdalar!

Bazen bir uçurum kalır,

Bazen de martıların ardından

Velvele koparan bir leş kalır;

Bir intihar gibi

Puşt olunca sevdalar

Sırtını duvara yaslar,

Sırtını ağaca yaslar, susarsın.

Sen artık hiçbir sözü kaldıramazsın!

Şimdi yeni bir sevda mı olur,

Kimsenin kapını çalmadığı bir inziva mı;

Tutar sıfırdan başlarsın.

Yoksa bu ilişkiler, bu zaaflar

Seni yiyip bitirir,

Seni yiyip bitirir,

Dirhem-dirhem azalırsın

Belki hiç söylenmemiş

Bir şarkın vardır,

Henüz koyvermediğin bir kahkaha

Fırsatın olacak mı bir daha?

Ne bekliyorsun?

Yanılsan da sen yanılırsın!

Kim hatırlar güzelliklerini,

Senin için kim yanar?

Bir intihar gibi

Puşt olmuş bu sevdalar!

Bir intihar gibi

Puşt olmuş bu sevdalar!

Yusuf HAYALOĞLU