ÖĞRENEMEDİK SEVMEYİ - Ş A İ R A N E
“Biliyorsun ben hangi şehirdeysem Yalnızlığın başkenti orası.” – Cemal Süreya “Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek…” – Özdemir Asaf “Ah, kimselerin vakti yok Durup ince şeyleri anlamaya.” – Gülten Akın “Cıvıl cıvıldı gözleri Yeni dağılmış bir ilkokul gibi.” – Can Yücel “Duyguluysan işin zor, Yaşamda yeniksindir.” – Özdemir Asaf “İçim hem kimsesizdi hem kalabalık.” – Edip Cansever “Hüznümle vedalaşmayı bana öğretmediler.” – Gülten Akın “Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, Başka türlüsü güç.” – Turgut Uyar “Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum Ve kaybolmak o dalgınlıkta.” – Didem Madak “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir?” – Orhan Veli “uçurumlar var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında kendiyle kendi arasında.” – Nilgün Marmara “Sen ki saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin.” – Turgut Uyar “Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz.” – Edip Cansever “Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.” – Özdemir Asaf

Bu Blogda Ara

16 Kasım 2010

ÖĞRENEMEDİK SEVMEYİ



Her şeyi öğrendik de bir öğrenemedik sevmeyi.
Ne beklediysek sevgiye dair karşımızdakinden bekledik
Vermeyi beceremedik, hep almak istedik…
Oysa ne güzel şeydi sevmek,
Sevebilmek, kendinden başka birisini de
Hele sol yanındaysa sevilenin yeri
O zaman daha da bir güzeldi
Daha da keyifliydi..
Ama bilemedik kıymetini
Yok ettik kendi ellerimizle
Sevginin de olduk katili…

Aslında zor değildi sevmek,
Sadece açmak gerekliydi kalbimizin kapılarını
Sonsuz bir merhametle yaklaşmalıydık
Ne verirsek onu alacaktık ya
Vermediğimiz sevgiden ödünç alınmazdı..
Karşılıksız olacaktı, dosdoğru olacaktı
Bilemedik, beceremedik, sevemedik
Anladınız değil mi,
Sevmeyi bir türlü öğrenemedik…


Mehpare ÖĞÜT
2010

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum