İnceldiği yerden kopuyor hayat
Düşüyorum
Düş-tüm.
Dağınıklığımın çatlak sesleri yükseliyor göğe,
Yıldızlar kendini gökyüzüne asmış.
Müstear sevdalar doldurulmuş yüreklere,
Şakağıma dayıyorum mavileri.
Akşam yoklamış olmalı duygularımı.
Bir ölü ne kadar soğuksa, ben de o kadar üşüyorum.
Hayatın gölgesi var bir de kendisi..
Sobelendim !
Gece el sallarken rüyalarıma
Rüzgarların çirkin sesi vuruyor yüzüme.
Fırtınalar koparken alnımın çizgilerinde,
Dört mevsimi bir arada yaşıyor düşüncelerim.
Ve kuşlar intiharları koparıyor gözlerimde..
Beynim İstanbul kadar karışık,,
Karadeniz kadar hırçın.
Zaman tik tak sesleri eşliğinde ninnilerini okurken kulaklarıma,
Sorgusuz gidişlerin, sualsiz kahramanlar yaratıyor..
İsmet BAYGIN
Kayıtlar
