Ne istiyorum yaşamdan ya da kimi bekliyorum.
Beynimin içini kurcalayan tonlarca soru var.
Her defasında kendime sorduğum
Ve hiçbir zaman yanıtını bulamadığım…
Bu kadar zor mu olması gerekiyor her şeyin,
Zaten hayatın yükü binmişken üzerimize,
Bir de kalbimizi yormanın ne anlamı var sence…
Sence diyorum bak,
Sence bu kadar uzak mı olmalıydık birbirimize
Gece ile gündüz, güneş ile ay kadar,
Birimiz orda birimiz burada..
Nedir bizi böylesine yalan kılan..
Her şey kadar ve her şeyden biraz uzaklaşmak kadar..
Ve kalbimi de bırakarak ardımda,
Yola koyulmak istiyorum;
Nereye giderse ayaklarım onları takip edip,
İlk durakta durmak..
Belki yol kenarında mola verip,
Yazdan kalan bir çiçek bulurum koklamak için,
Belki de bir pınar, avuçlarıma doldurup içmek için.
Ve sen belki de geçeceğim o yollardasındır kimbilir !
Hani yerde arayıp da gökte bulmak gibi,
Belki de sana benzettiğim birini sen sanıp da sarılmak gibi.
Saçma bir duyguya kapılırım kim bilir…
Ama bu imkansız ve farkındayım sana kimsenin benzemeyeceğinin.
Nerden ve nasıl diye sorma,
Sorma bana bir şey cevap veremem sana.
Ben anlarım çünkü kalbim yalan söylemez bana.
Ve kalbim bir şeyi daha yalan söylemez.
Ben ne kadar o yollara çıkıp ve çıktığım o yollarda seni arasam da
Sanki sen hiç bu dünyada yaşamamış biri gibi karışmış olacaksın kayıplara.
Ve ben seni hangi adreste arasam biliyorum ki,
Sorduğum her kapıda öyle birisi yaşamadı denecek bana.
Ve ben ne kadar seni seviyorum desem de,
Alamayacağım bir soruyu sormuş olacağım her seferinde…
Kendime bile yanıtını veremediğim….
Yine de her şeye de rağmen sevdim seni;
Nasıl ve ne zaman diye sorma,
Sorma bana bir şey cevap veremem sana….
Mehpare ÖĞÜT
2011
Kayıtlar
