....

Şöyle bir atıyorum kendimi boşluğa.. Düşünüyorum... Hayat aslında ne kadar da acımasızmış bana.. Herkes mutluluktan bahsediyor ya.. İşte onu bana hiç vermemiş aslında.. Ben hep umutsuzca yaşamışım hayatın en büyük acılarıyla.. Herkes takmış bir mutluluk koluna, kahkaha ata ata koşuyor bu hayatta.. Şöyle bir bakıyorum kol...uma da...... Hadi kolumu boşverdim de ya yüreğim ? Günü geldiğinde kolum dolu olsa da, yüreğim boşluklarda.. Gerçek mutluluğu hiç tattırmamış bana, beni boğmuş sahte sevgilerin yalnızlığında... Hep kandırmış beni, engeller koymuş huzuruma giden yollara.. Mutsuzluğa mahkum edilmiş bir kara sevda misali sürünüyorum hayatın bu kahpe yollarında... Şimdi ayağa kalkıp insafsızca bir hesap sormak isterdim bu hayattan da... Ama boş ver değmez, ciğeri beş para etmeyen insanların yaşadığı bu hayatta, hayatın düzeniyle uğraşmaya..

GERATABA