Ben sevdanın bahçesine giremeden daha.
Sevdiğim el olup uçmuş başka diyarlara…
Kapanmış bütün kapılar yüzüme birer birer
Kapıma gelip oturmuş da hüzün,
Yalnızlığa bel bağlamışım ben…
Ben ki sevdanın en güzel yerindeyken,
Başlamışım tekrardan ağlamaya.
Zaman durmuş bir anda,
Mutsuzluk girmiş yoluma.
Kaçar olmuşum cümle alemden yana.
Öğrenmişim sevmenin bir adının yalnızlık olduğunu da.
Böylesine yüreğimdeyken sen,
Yüreğim böylesine severken.
Şimdi bir el gibi uzaksın bana…
Mehpare ÖĞÜT
2011
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum