EDWARD DE BONO'DAN...

Tartışmayı “mücadele” olarak gören ve karşı tarafın haksız olduğunu ispatlamaya çalışan bazı düşünme ve konuşma alışkanlıklarımız vardır ve bunlar hiç de hoş değildir...

Eğer her zaman haklı çıkması gereken “zeki kişiyseniz”, o zaman tartışmacı bir yapınız olur ve başkalarına ne kadar akıllı olduğunuzu göstermeyi amaçlarsınız...

Bunun sonucu olarak da, hemfikir olabileceğiniz ana noktalara odaklanmak yerine, karşı görüşte olduğunuz en önemsiz noktalarda bile saldırırsınız...

Diğer insanların verdiği bilgileri sürekli sorgular, bunları kendi bilginizle çürütmeyi hedeflersiniz...

Buradaki tavır, kazanmak, kazanmak, hep kazanmaktır.

...

Bir başka tavır, aptalı oynayanların tavrıdır.

Eğer bu şekilde davranıyorsanız, bununla epeyce yol katedebilirsiniz. Konum almak zorunda değilsiniz ve kimse fikirlerinize saldırmayacaktır.

En saçma soruları sorabilirsiniz. Diğer insanların söylediklerini kabul etme konusunda isteklisinizdir ve onlarla hemfikir olmak için sabırsızlanırsınız.

Mükemmel bir dinleyicisinizdir, fakat katkı yapacak fazla bir şeyiniz olmayabilir.

Hâttâ sizin için üzülen insanlar bile çıkabilir...

Bu tavır bir acizlik tavrıdır ve hem cazip hem de etkili olabilir...

...

Sonra zorbalar vardır.

Bu kişi için konuşmanın sosyal bir davranış olarak kabul edilmesinin tek amacı, yalnızca diğer insanları ezmek ve onların üzerinde üstünlük kurmaktır.

Bütün bilgiler potansiyel olarak yanlıştır ve taraflıdır...

Bu tür kişilerin yüzleri değişkendir ve duygularını belli ederler.

Zorba tavırlı kişiler için, konuşma diğer insanları küçümsemenin bir başka yoludur...

...

Ve dalkavuklar vardır.

Dalkavuk, en güçlü kişilerle hemfikir olmak, tartışmadaki en önemli ya da en akıllı insanla aynı görüşü savunmak ister.

Bu şekilde, öteki kişinin himayesinde bir müttefik olarak yoluna devam etmeyi amaçlar...

Dalkavuğun açık seçik bir yaltaklanma davranışı olabilse de bu her zaman belli olmaz...

...

Bir diğer tür, yenilikçiler ya da fikir geliştiren insanlardır.

Yenilikçi kişi, geleneksel fikirlerden ve görüşlerden sıkılmıştır.

Yeni, üretken ve sıra dışı bir fikirle ortaya çıkmak için fırsat kollar.

Bu, bir soruna yeni bir yaklaşım ya da bir algı olabilir.

Yenilikçi kişiler her tartışmada faydalıdır, fakat üstlendikleri rolü abartabilirler.

Sırf farklı olmak için her dakika ortaya yeni fikirler atılırsa, konuşma süslü elbiseler geçidine döner.

...

Son olarak da, her şeyi görmüş geçirmiş kişiler vardır.

Yapmacık bir yorgunluk ve sıkkınlık söz konusudur.

Tartışmada geçen her cümle “eski moda” diye değerlendirilirken, yeni fikirler “eskinin aynısı fikirler” olarak görülür...

Edward de BONO