SEN GİDERKEN

Sen giderken astım hüzünlerimi bir ipe,

Belki dönersin diye de hiç ayırmadım gözümün önünden.

Kırık dökük plaktan dinler oldum eski zaman aşk şarkılarını

Ve ben bu şarkılarda yaşadım sensiz sevdamı…

Verilmiş tüm sözleri ezberledim yokluğunda.

Kaybolup giden sensiz vakitleri yazdım bir bir hatrıma.

Gün olur da bir gün gelirsin diye yanıma ;

Ezberledim de yattım gözlerini gecenin en matem karanlığında…

Ulaşması imkansız cümlelerimi aldım koynuma,

Üşümesinler diye de sarıp sarmaladım kollarımla.

Vakt-i zamana erişince lazım olur diyerekten;

Büyüttüm durdum yokluğunda…

Onca yokluk ve yoksunluktan sonra,

Düşlerimden ibaret bir düş yaratmıştım kendi dünyamda.

Yazar çizer takımından kalma bir duyguyla.

Başlamıştım ben de seni yazmaya…

Ve zaman geçtikçe kalemim ağır geldi,

Tüm kelimelerim isyan etti.

Onsuz bir cümle olmaz dedi;

Kırdım kalemimi sonunda;

Ve en nihayetinde bitirdim seni yazmayı da…

Mehpare ÖĞÜT

2011