DERLER Kİ…

Derler ki, biten her sevgi iz bırakır.

Ama kimse bitsin diye başlamaz ki,

Acı çekmek için sevmez ki…

Ne umutlarla başlanır sevdalara.

İşte, der yürekler…

Buldum diğer yarımı.

Ayaklar kesilir yerden,

Gözler parlar,

Serçe yüreği gibi atar yürekler.

Gözler bulur birbirini,

Sonra da eller.

Titrer bedenler ilk temasla.

Yanaklar kızarır,

Nereye konacağı bilinmez ellerin.

Gözler kaçırılır,

Dil susar.

Tadını çıkarmak istercesine o anın…

Öyle hızlı akar ki zaman,

Özlemlerle, kavuşmalarla,

Ayrılıp barışmalarla,

sitemlerle geçer gider.

Ve bir gün sonu gelir bu sevdanın.

Her güzel şey gibi, bu da biter işte…

Sonra düşünürsün,

“Neden” diye…

Neden ayrıldık,

neden gitti.

Ve yaşarken anlayamadıklarını anlamaya başlarsın.

Sevdiğinin sana ulaşma çabalarını,

Sana feryatlarının çığlığa dönüştüğünü,

Ve duymadığını fark edersin.

Sevdiğinle arana duvar ördüğünü,

Senden duymak için can attığı o sözü söylemediğini,

Sevdiğinin onu sevdiğini,

Başkalarından duyduğunu hatırlarsın.

Ama bunun onu nasıl yaraladığını,

O gidene dek anlayamazsın…

Bilmemişsindir ki zamanında değerini, Kaybetmekle boşalan yeri anlatmıştır ancak onu sevdiğini…

Onu yok saymakla,

Görmemezliğe,

duymamazlığa gelmekle,

Aranıza etten duvarlar örmekle,

Sana uzanan kollarını boşta bırakmakla, Sevdanızı senle konuşarak kurtarma çabalarını, Hep sonra, diye erteleyerek,

Her ertelemende onun içinde bir şeyleri yakıp yıkarak,

Sevdiğinin yüreğini soğutmakla,

Bir yüreği ve sevdayı nasıl harcadığını anlarsın.

Anlarsın…

Aslında onun gitmediğini,

Senin onu gönderdiğini.

Ve artık bilirsin ki,

Tükenmiştir seni seven.

Gözlerinde, yüreğinde yoksundur artık.

Zor gelir bunu kabul etmek.

Geç de olsa anlarsın, ne kadar sevildiğini.

Ve pişmanlık yakar içini,

“Ben ne yaptım”

diye.

Sana hep fırsat vermiş, hep sevmiştir seni.

Ta ki sevilmediğini gözlerinde

görene,

Başkalarını ona tercih edene,

Ondan kaçmanı kabul etmek zorunda olana dek…

Anlamıştır ki yanında yeri yoktur artık onun. Ve sonunda kabul etmiştir onu göndermeni, Başka çaresi kalmamıştır ki…

Gözlerinden birkaç damla yaş dökülür. Ağlarsın…

Geç kalmışsındır sevdaya.

Geri gelmeyecektir artık giden.

Ağlamanın da faydası yoktur artık, Pişmanlığında…

Gözlerin de kurusa, için de yansa,

Kaybetmeden değerini bilmediğin sevgili,

Gitmiştir işte gelmemecesine…

ALINTI......