SEVGİ NEYDİ ? - Ş A İ R A N E
“Biliyorsun ben hangi şehirdeysem Yalnızlığın başkenti orası.” – Cemal Süreya “Yaşamak değil, Beni bu telaş öldürecek…” – Özdemir Asaf “Ah, kimselerin vakti yok Durup ince şeyleri anlamaya.” – Gülten Akın “Cıvıl cıvıldı gözleri Yeni dağılmış bir ilkokul gibi.” – Can Yücel “Duyguluysan işin zor, Yaşamda yeniksindir.” – Özdemir Asaf “İçim hem kimsesizdi hem kalabalık.” – Edip Cansever “Hüznümle vedalaşmayı bana öğretmediler.” – Gülten Akın “Dönmeyeceğimiz bir yer beğen, Başka türlüsü güç.” – Turgut Uyar “Vasiyetimdir: Dalgınlığınıza gelmek istiyorum Ve kaybolmak o dalgınlıkta.” – Didem Madak “İçime gene Yolculuk mu düştü, nedir?” – Orhan Veli “uçurumlar var uçurumlar diyorum ben insanla insan arasında kendiyle kendi arasında.” – Nilgün Marmara “Sen ki saçından tırnağına kadar Bir hürriyete bedelsin.” – Turgut Uyar “Bir buluşma yeridir şimdi hüzünlerimiz.” – Edip Cansever “Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler.” – Özdemir Asaf

Bu Blogda Ara

13 Haziran 2012

SEVGİ NEYDİ ?


Sevgi neydi ? Sevgi emekti...Sevgi, her şeye ve herkese karşı göğsünü gere gere seviyorum diyebilmekti. Sevgi korkmamaktı, kaçmamaktı... Aslında seviyorum derken aklın başka ruhun başka yerde olmamasıydı ve günün birinde haber vermeden sessizce çekip gitmemekti....

Hayatımız boyunca hep masallarda ki gibi aşklar yaşamak istedik, sevilmek istedik ve karşılığında da sevgimizi sunmak. Ama biz hayaller denizinde yüzerken işlerin bu denli yürümediğini geç fark ettik. Belki bazı şeyler için geç kaldık ama yine de her şeye rağmen umudumuzu yitirmedik. Nazım'ın da dizelerinde değindiği gibi ;

…..

"Kendi kendimizle yarışmadayız gülüm
Ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz
Ya dünyamıza inecek ölüm.

En güzel deniz: henüz gidilmemiş olandır
En güzel çocuk: henüz büyümedi
En güzel günlerimiz: henüz yaşamadıklarımız
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz
Henüz söylememiş olduğum sözdür.

Umuda bin kurşun sıksa da ölüm
Unutma umuda kurşun işlemez gülüm.

Nazım HİKMET RAN

…..

Aza kanaat edip vazgeçmemeyi öğrettiler bize… Her ne şart altında olursa olsun sevdiğimizin yanında kale gibi durmayı. Beklentilerimiz çoktu ama sevginin yanında hiçbir değeri yoktu. Hayaller kurduk hep; bir hayal atından inip diğerine bindik durduk. Kimileri için günlerce yas tuttuk, kimileri için de elimizin kiridir deyip bir yerlere savurduk. Oysa ki yüreğimiz de doldurulmamış bir boşluk vardı hala, bir şeyler eksikti besbelli… Ne yaptıysak, kimi koyduysak o boşluğa bir türlü doldurulamadı. Ya yanlış zamanda doğru insan, ya da doğru zamanda yanlış insandı yanımızda olan… Ama doldurulamayan o yere ait şu dizeleri söylemekte vacipti günü geldiğinde, gerçekten sevmesini bilenlere;

…..

İkimiz de biliyoruz sevgilim
öğrettiler :
aç kalmayı üşümeyi
yorgunluğu ölesiye
ve birbirimizden ayrı düşmeyi.
Henüz öldürmek zorunda bırakılmadık
ve öldürülmek işi geçmedi başımızdan.

İkimiz de biliyoruz sevgilim
öğretebiliriz :
dövüşmeyi insanlarımız için
ve her gün biraz daha candan
biraz daha iyi
sevmeyi...

Nazım Hikmet RAN

…..

Mehpare ÖĞÜT
2012


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum