KLEOPATRA VE AŞIKLARI

Saray pırıl pırıl. Şarkıcılar hep bir ağızdan

Destan okuyorlardı, filâvta ve rubabın akışıyla.

Melike sesiyle ve bakışıyla

Canlandırıyordu ziyafeti ihtişam içinde.

Gönüller sürükleniyordu onun tahtına doğru

Fakat altın tasın önünde, O, birdenbire daldı derinlere

Mucizeli başını, omuzuna eğip durdu.

Ve şimdi muhteşem ziyafet sanki uyukluyordu,

Davetliler susmuştu. Şarkıcılarda ne ses, ne seda vardı!

Ama işte, eğilen başını O kaldırdı yine,

Işıklı bir yüzle başladı sözlerine:

"Mutluluğunuz sizin, benim aşkımdadır,

Dinleyin beni, ben dilersem eğer, siz

Benimle bir olabilirsiniz.

İhtiras alışverişine kim giriyor, kim?

Aşkımı satıyorum ben,

Hayatı pahasına bir gecemi benim

Söyleyin, kim satın alacak içinizden?"

Kleopatra

Sustu ve korku sardı herkesi,

Yürekler burkuldu şehvetle...

O, yüzünde soğuk bir cüretle

Dinlemektedir şaşkın mırıltıları

Ve küçümseyen bakışlarını ağır ağır

Hayranlarının üstünde dolaştırmaktadır.

Birden bir insanın çıkışıyla yarıldı kalabalık

Onun peşinden geldi iki kişi daha

Duruşları pervazdı, gözbebekleri ışık.

Melike karşılıyor gelenler ve böylece

Alışveriş bitiyor: satın alınıyor üç gece.

Ölüm odasıdır çağıran onları artık.

Şimdi kutsal kâhinler

Donakalmış davetliler önünde

Uğursuz kâseden

Sıra kur'asını çekiyor birer birer.

Birinci Flavius, son Roma bölüğünde

En yırtıcı asker.

Çıldırtabilirdi onu

Katlanmak bir kadının azametine,

O kabul etmişti zevkin meydan okuyuşunu,

Kızgın kavga günlerinde koşar gibi

Düşmanın davetine.

İkinci, Kriton, genç hakim,

Epikür bahçelerindendi,

Kharite'lerin, Kıbrıs'ın, Amur'un

Şairi ve hayranlarındandı.

Üçüncü, yeni açmış bir bahar çiçeği gibi

Okşuyordu gözü ve kalbi.

Ünlü değildi, adı asırlarda tutmamıştı yer;

Yavaşça gölgeliyordu

Dudaklarını ilk tüyler;

Genç yüreğinde tecrübesiz gücü

Kaynıyor ihtirasla;

Heyecan ışıldıyor gözlerinde.

Mağrur Melike hüzünlü bakışlarını;

Dondurdu onun üzerinde.

"-Ant içerim... Ey zevklerin anası,

Mislini görmediğin gibi hizmet edeceğim sana.

Satılık bir cariye gibi gireceğim,

Kandırıcı ihtirasların odasına.

Dinle beni, gücü büyük Kıbrıslı sen,

Ve siz yer altı hükümdarları,

Ey gazaplı Ayda'nın ilahları,

Yemin ederim ki, sabah şafak sökene kadar

Arzularıma hükmedenleri, ben

Tatlı ihtiraslarla doyuracağım,

Ve bütün esrarlı aşk hünerleriyle

Ve misilsiz bir rehavetle onları yoracağım.

Ama, kızıl sabah ışıklarıyla,

Sökünce ölümsüz şafak,

Yemin ederim ki ölümün baltasıyla

Bu bahtiyar başlar yuvarlanacak."

Ve işte artık gün batıyor,

Altın bir yay gibi doğuyordu ay.

Örtüldü baygın gölgelerle

İskenderiye'de saray.

Fıskiyeler coşuyor, meşaleler tutuştu.

Buhurdanlar tütüyor ağır ağır, yer yer...

Dünya ilâhlarının bekliyor emirlerini

Tatlı, ihtiraslı serinlikler.

Sessiz ve ihtişamlı karanlıkların,

Gönlü çeken mucizeleri arasında,

Ve gölgesinde erguvani perdelerin

Işıldıyordu altın oda...

1835

Aleksandr S. PUŞKİN
Çeviri: Nâzım HİKMET