VİCTOR HUGO’DAN JULİETTE DROUET’YE …

31 aralık 1851

Bütün bu karanlık ve şiddet dolu günler boyunca harikuladeydiniz, Juliette;im.Sevgi istedim getirdiniz, sağ olun!Gizlendiğim yerlerde ,sürekli tehlikede beklemekle geçen gecelerin sonunda, kapımda parmaklarınızda titreyen anahtarın sesini duyduğumda,kötülükler ve karanlıklar yok oluyordu; içeriye ışık giriyordu! Çatışmalara ara verildiğinde yanı başımda olduğunuz o korkunç, ama müthiş tatlı saatleri asla unutmamalıyız. O küçük karanlık odayı, tavandan, duvarlardan sarkan o eski eşyayı, yan yana duran iki koltuğu, masanın bir köşesinde yediğimiz yemeği, getirmiş olduğunuz soğuk tavuğu yaşamımız boyunca unutmayalım; tatlı konuşmalarımızı, okşamalarınızı, kaygılarınızı, adanmışlığınızı hep anımsayalım. Beni sakin ve dingin gördüğünüze şaşırmıştınız.Bu sakinlik ve dinginlik nereden geliyor, biliyor musunuz?

Sizden….

MEKTUBUN ORİJİNALİ…

December 31st, 1851

You have been wonderful, my Juliette, all through these dark and violet days. If I needed love, you brought it to me, bless you! When, in my hiding places, always dangerous, after a night of waiting, I heard the key of my door trembling in your fingers, peril and darkness were no longer round me--what entered then was light! We must never forget those terrible, but so sweet, hours when you were close to me in the intervals of fighting. Let us remember all our lives that dark little room, the ancient hangings, the two armchairs, side by side, the meal we ate off the corner of the table, the cold chicken you had brought; our sweet converse, your caresses, your anxieties, your devotion. You were surprised to find me calm and serene. Do you know whence came both calmness and serenity? From you...