Züleyha, Yusuf'a bir mektup yazmaya başlayınca “Yusuf” diye başladı,
“Yusuf ” diye bitirdi..
Gördü ki hitaptan öteye geçemedi..
Anladı ki aşkın namesinde ser-nâmeden öte kelam yok..
Ve Züleyha'nın lügatinde, “Yusuf”tan öte sözcük yok...
Görmüşlüğüm olup da görmezlikten geldiğim insanlar var bu dünyada... Mehpare ÖĞÜT ŞENGÜL
Kendimizi ne zaman yalnız hissetsek, çocukluk anılarımıza sarılıyoruz... Belki de tanıdık bir yüz karşılar bizi diye. Kaybettiğimiz gün...
0 Comments:
Yorum Gönder
Yorumunuz İçin Teşekkürler Ediyorum