KAPATTIM SANA KAPIYI


İflah olmaz kalemim anladım.
Yüz verdikçe istiyor seni .
Gözlerime inmiş muhabbet kuşları, kapanmıyor görmeden seni.
Kalbim hiçbir şey yokmuşçasına yerinde sayıyor.
Dünya alemse uyku da bense nöbetteyim yine.
Anladık bey oğlu, bu gecede düş’tün yüreğe…

Kıymet verdik aldık payımızı.
Kısmette bu da varmış deyip çözdük ağzımızı.
Neyime ki seni sevmek, düşer miydi haddime !
Şimdi işin yoksa uyu bakalım, becerebilirsen düşünmemeyi de.
Ama sakın ola ki bir daha düş’me / düşü’me, düşün/meden…
Yoksa seviyorum demem, kırarım ben de seni hiç düşün’meden.

Kırk kanatlı kapıdan geçsen de gelme artık istemem.
İstersen ebabil kuşundan haber gönder vazgeçtim artık senden.
Desen ki bağışladım dünyayı gözüm yok senden gayrı
Altın tastan sunsan da aşkını
Ne aşkını alırım senin ne de bağışladığın dünyayı…
Benim yüreğim yol geçen hanı değil ki,,,
Kapattım artık sana kapıyı…

Mehpare ÖĞÜT
2012

0 Comments: