ÖNCE NİYET ET / SONRA SEV !


Gitmiş olmakla gidilmiyor sadece…
Her gidişin ardında yaralı bir kalp, ağlayan bir göz kalıyor yeryüzünde.
Kapatmazsan kapıları gidenin ardından; ayrılıkta giriyor, hüzünde giriyor içeriye.
Ve ne vakit düşüyor aklına bir şiir gibi,
Vuslatlar imkansızlaşıyor büyüdükçe özlemler yüreğinde…
Kavuşma sahneleri silinip de gidiyor ardından.
İçini kaplayan hüzün dalga dalga vuruyor da vuruyor seni
Bildiğini bilmezden gelmeye çalışıp da
Gelecekmiş gibi davranarak avutuyorsun kendini.
Hep öyle değil miydi zaten !
Hep bir ümit insanı böylesine sevdiren.
Ellerini kollarına bağlayarak beklemek değildi ki zaten sevenin işi.
Seven sevilen için önce “niyet” etmeliydi…
Yürekten istemeliydi ve her şeyden önce de Rabbinden dilemeliydi…
Zaten niyetine yoksa mani…
Gelecektir elbet sevilen kişi…
Sen önce niyet et, ardından sev yeter ki…
Rabbin duyacak ve gönderecektir elbette sevdiğini…

Mehpare ÖĞÜT
 2012

0 Comments: