SEN, BEN, BİZ

Özledim mi seni !

Söylemem…

İnanmayacaksın ki nasıl olsa.

Sen merak edip duracaksın sadece bense kendime saklayacağım

Ve hiçbir zaman bilemeyeceksin seni ne kadar özlediğimi…

Belki arada bir elin telefona gidecek

Aramak isteyecek ama cesaret edemeyeceksin

Her defasında yenik düşüp

Sığınacaksın belki de elinde ki kadehe.

Ve ben

Her gittiğin yerde takip edeceğim seni…

Bir bakışta, bir gülüşte…

Ve sen

Hiçbir zaman mutlu olamayacaksın bensizken…

Ve Ben…

Yokluğunda ne mi yaptım!

Hiç !!!

Yalnızlığımla dertleştim

Senden bahsettik

Benim hayallerimden

Senin kaçışından

Benim bekleyişimden

Senin sözlerinden

Benim tükenişimden

Gidişinden ve bir daha da dönmeyişinden…

Ya Sen…

Sen ne yaptın yokluğumda !

Hiç !!!

Üzülmedin bile eminim

Ve hatta adımı bile anmak istemedin

Senin hayallerinde yer yoktu ne de olsa bana

Bu yüzden kaçmak ne de yakıştı sana…

Ve bekleyişlere terk edip beni

Unutup verdiğin sözleri de

Kendi ellerinle çektin ipimi

Gittin ve bir daha da dönmedin geri…

Şimdi …

Ayrı yolların yolcusuyuz seninle

Sanki üzerinden koca bir asır geçmiş gibisine

Ne sen tanırsın görsen ne de ben seni

İki ayrı iklim iki ayrı kavimden gibi…

Savrulduk ikimiz de ayrı ayrı yerlere

Ne aşk, ne mutluluk,

Umurumda değil artık hiçbirisi de…

Yitirdim yaşama dair tüm topladıklarımı

Vazgeçtim sevmekten de

Senden sonrası ölüm bile güzeldir / yaşamaktan öte…

Mehpare ÖĞÜT

2012